Zostań przyjacielem cerkiew.pl
ABRAHAMIUSZ HALICKI, mnich (Prepodobnyj Awraamij Galiczskij, Czuchłomskij), 20 lipca/2 sierpnia.
Był jednym z pierwszych uczniów św. Sergiusza z Radoneża. Chociaż był od niego dużo starszy, jednak we wszystkim pokornie słuchał swego ojca duchowego. W jego wspólnocie złożył śluby zakonne i otrzymał święcenia kapłańskie.
Abrahamiusz oddanie pełnił funkcję piekarza w monasterze, równocześnie nieustannie doskonaląc swe życie. Pewnego razu pojawiło się u niego pragnienie życia w milczeniu. Otrzymał na to błogosławieństwo św. Sergiusza, który odchodzącemu bratu polecił, aby zawsze z miłością przyjmował wszystkich bliźnich, którzy pragnęliby zamieszkać u jego boku. Mnich udał się w okolice Halicza, znalazł ustronne, dzikie miejsce w pobliżu jeziora o tej samej nazwie, wszedł na położone tam wzniesienie i ujrzał ikonę Matki Bożej. Był to dla niego znak, iż tu powinien się osiedlić. Okoliczni mieszkańcy odnaleźli go, a książę halicki Dymitr zaprosił go do siebie wraz z cudowną ikoną. Władca nie tylko przyjął go z honorami, ale zaczął wspomagać materialnie powstającą wokół Abrahmiusza wspólnotę, wznosząc cerkiew Zaśnięcia Matki Bożej.
Pragnąc życia w samotności i milczeniu mnich jeszcze trzykrotnie zmieniał miejsce pobytu, w każdym zakładając kolejny monaster. Stał się przez to znanym ojcem duchowym całej okolicy, licznie zamieszkiwanej przez pogan. Miejscowi nazwali go nawet oświecicielem Kraju Czuchłomskiego.
Abrahamiusz zmarł w 1375 r., a jego ciało spoczęło w Monasterze Gorodieckim, w ostatniej z założonych przez niego wspólnot.
W ikonografii święty zazwyczaj przedstawiany jest w czarnych mniszych szatach. Ma siwe włosy i brodę. Przed sobą trzyma ikonę Matki Bożej z Dzieciątkiem.
Imię Abrahamiusz pochodzi od hebrajskiego imienia Abraham - "ojciec wielu narodów".
opr. Jarosław Charkiewicz