Zostań przyjacielem cerkiew.pl
JAN SZAŁAŚNIK, mnich (Prepodobnyj Ioann Kuszcznik), 15/28 stycznia.
Pochodził z Konstantynopola. Był synem znanych i bogatych rodziców, którzy zadbali o jego wszechstronne wykształcenie.
Pomimo otwierających się przed nim szerokich możliwości kariery świeckiej, za nic miał marność tego świata. Jeszcze będąc młodzieńcem postanowił poświęcić się Bogu. W tajemnicy przed rodzicami odszedł z rodzinnego domu i zamieszkał w monasterze, gdzie wkrótce złożył śluby zakonne. Z młodzieńczą gorliwością i zapałem oddał się mniszemu życiu, bardzo szybko stając się dla starszych braci wzorem pobożności i pokory.
Sześć lat po wstąpieniu do monasteru w Janie odezwała się tęsknota za rodzicami, których zechciał odwiedzić. Aby pragnienie to posłużyło jego rozwojowi duchowemu, postanowił ujrzeć ich, sam nie dając się przy tym rozpoznać. W odzieniu żebraka powrócił do Konstantynopola i zamieszkał w szałasie (stąd przydomek świętego) położonym niedaleko rodzinnego domu. Nierozpoznany przez nikogo spędził tam trzy lata, nieustannie modląc się, czytając podarowaną mu w dzieciństwie przez rodziców Ewangelię, cierpiąc chłód i znój. Kim jest zdradził najbliższym na krótko przed śmiercią, prosząc by pochowali go w ubraniu żebraka w miejscu, w którym mieszkał. Zmarł w połowie V w., mając około dwudziestu dwóch-dwudziestu pięciu lat.
Na miejscu wiecznego spoczynku Jana jego rodzice wznieśli świątynię i dom dla żebraków. Obecnie relikwie świętego znajdują się w Rzymie.
Św. Jan Szałaśnik jest opiekunem osób tęskniących za ojczyzną.
Na ikonach święty przedstawiany jest jako młodzieniec bez zarostu w mniszych szatach. Przed sobą w dłoniach trzyma Ewangelię. Niekiedy ukazywany jest wraz ze św. Pawłem z Teb, którego pamięć Cerkiew czci tego samego dnia.
Imię Jan pochodzi z języka hebrajskiego i oznacza "Bóg jest łaskawy".
opr. Jarosław Charkiewicz