A wiemy, że to, co Prawo powiada, mówi do tych, co są pod Prawem, by wszelkie usta zamilkły i aby cały świat został poddany pod [osąd] Boży,
Бра́тїе, вѣ́мы, ꙗ҆́кѡ є҆ли̑ка зако́нъ глаго́летъ, сꙋ́щымъ въ зако́нѣ глаго́летъ: да всѧ́ка ᲂу҆ста̀ заградѧ́тсѧ, и҆ пови́ненъ бꙋ́детъ ве́сь мі́ръ бг҃ови.
jako że z uczynków Prawa nie będzie usprawiedliwione przed Nim żadne ciało; przez Prawo bowiem [tylko] poznanie grzechu.
занѐ ѿ дѣ́лъ зако́на не ѡ҆правди́тсѧ всѧ́ка пло́ть пред̾ ни́мъ: зако́номъ бо позна́нїе грѣха̀.
A teraz bez Prawa ukazała się sprawiedliwość Boża, poświadczona przez Prawo i Proroków,
Нн҃ѣ же кромѣ̀ зако́на пра́вда бж҃їѧ ꙗ҆ви́сѧ, свидѣ́тельствꙋема ѿ зако́на и҆ прⷪ҇рѡ́къ.
a sprawiedliwość Boża przez wiarę w Jezusa Chrystusa we wszystkich i na wszystkich wierzących, nie ma bowiem rozróżnienia,
Пра́вда же бж҃їѧ вѣ́рою і҆и҃съ хрⷭ҇то́вою во всѣ́хъ и҆ на всѣ́хъ вѣ́рꙋющихъ: нѣ́сть бо ра́знствїѧ,
bo wszyscy zgrzeszyli i są pozbawieni chwały Bożej,
вси́ бо согрѣши́ша, и҆ лише́ни сꙋ́ть сла́вы бж҃їѧ,
darmo usprawiedliwieni Jego łaską przez odkupienie w Chrystusie Jezusie.
ѡ҆правда́еми тꙋ́не блгⷣтїю є҆гѡ̀, и҆збавле́нїемъ, є҆́же ѡ҆ хрⷭ҇тѣ̀ і҆и҃сѣ,
Tego to Bóg ustanowił ofiarą przebłagalną we krwi Jego, przez objawienie wiary, aby ukazać swoją sprawiedliwość przez odpuszczenie przedtem popełnionych grzechów
є҆го́же предположѝ бг҃ъ ѡ҆чище́нїе вѣ́рою въ кро́ви є҆гѡ̀, въ ꙗ҆вле́нїе пра́вды своеѧ̀, за ѿпꙋще́нїе пре́жде бы́вшихъ грѣхѡ́въ,
w Bożej cierpliwości, dla ukazania Jego sprawiedliwości w teraźniejszym czasie, że On jest sprawiedliwy i że usprawiedliwia tego, kto wierzy w Jezusa.
въ долготерпѣ́нїи бж҃їи, и҆ въ показа́нїе пра́вды є҆гѡ̀ въ нн҃ѣшнее вре́мѧ, во є҆́же бы́ти є҆мꙋ̀ првⷣнꙋ и҆ ѡ҆правда́ющꙋ сꙋ́щаго ѿ вѣ́ры і҆и҃совы.
Rzecze Pan: Nie osądzajcie, abyście nie byli osądzeni.
Речѐ гдⷭ҇ь: Не сꙋди́те, да не сꙋди́ми бꙋ́дете.
Jakim bowiem sądem sądzicie, zostaniecie osądzeni, i jaką miarą mierzycie, zostanie wam odmierzone.
и҆́мже бо сꙋдо́мъ сꙋ́дите, сꙋ́дѧтъ ва́мъ: и҆ въ ню́же мѣ́рꙋ мѣ́рите, возмѣ́ритсѧ ва́мъ.
Czemuż to widzisz źdźbło w oku brata twego, a w twoim zaś oku belki nie zauważasz?
Что́ же ви́диши сꙋче́цъ, и҆́же во ѻ҆́цѣ бра́та твоегѡ̀, бервна́ же, є҆́же є҆́сть во ѻ҆́цѣ твое́мъ, не чꙋ́еши;
Albo jak można mówić bratu twemu: Pozwól mi wyjąć źdźbło z oka twego, a oto belka w oku twoim.
И҆лѝ ка́кѡ рече́ши бра́тꙋ твоемꙋ̀: ѡ҆ста́ви, да и҆змꙋ̀ сꙋче́цъ и҆з̾ ѻ҆чесѐ твоегѡ̀: и҆ сѐ, бервно̀ во ѻ҆́цѣ твое́мъ;
Obłudniku, wyjmij najpierw belkę z oka twego, a wtedy przejrzysz, by wyjąć źdźbło z oka brata twego.
Лицемѣ́ре, и҆змѝ пе́рвѣе бервно̀ и҆з̾ ѻ҆чесѐ твоегѡ̀, и҆ тогда̀ ᲂу҆́зриши и҆з̾ѧ́ти сꙋче́цъ и҆з̾ ѻ҆чесѐ бра́та твоегѡ̀.
Nie dawajcie tego, co święte, psom ani nie rzucajcie pereł waszych przed świnie, aby nie podeptały ich swymi nogami i nie zawróciwszy, nie rozszarpały was.
Не дади́те ст҃а̑ѧ псѡ́мъ, ни помета́йте би́сєръ ва́шихъ пред̾ свинїѧ́ми, да не поперꙋ́тъ и҆̀хъ нога́ми свои́ми и҆ вра́щшесѧ расто́ргнꙋтъ вы̀.
Proście, a zostanie wam dane, szukajcie, a znajdziecie, dobijajcie się, a będzie wam otwarte.
Проси́те, и҆ да́стсѧ ва́мъ: и҆щи́те, и҆ ѡ҆брѧ́щете: толцы́те, и҆ ѿве́рзетсѧ ва́мъ:
Każdy bowiem, kto prosi, otrzymuje, i kto szuka, znajduje, i temu, który się dobija, będzie otwarte.
всѧ́къ бо просѧ́й прїе́млетъ, и҆ и҆щѧ́й ѡ҆брѣта́етъ, и҆ толкꙋ́щемꙋ ѿве́рзетсѧ.