Czytania liturgiczne na 18 sierpnia 2022

Na Liturgii

Dnia:
Ap. 2 Kor 1,1-7
2 Kor 1, 1

Paweł, apostoł Jezusa Chrystusa z woli Bożej, i Tymoteusz, brat, do Cerkwi Bożej, która jest w Koryncie, wraz ze wszystkimi świętymi, którzy są w całej Achai.

Па́ѵелъ, посла́нникъ і҆и҃съ хрⷭ҇то́въ во́лею бж҃їею, и҆ тїмоѳе́й бра́тъ, цр҃кви бж҃їей сꙋ́щей въ корі́нѳѣ, со ст҃ы́ми всѣ́ми сꙋ́щими во все́й а҆ха́їи:

2

Łaska wam i pokój od Boga Ojca naszego, i Pana, Jezusa Chrystusa.

блгⷣть ва́мъ и҆ ми́ръ ѿ бг҃а ѻ҆ц҃а̀ на́шегѡ, и҆ гдⷭ҇а і҆и҃са хрⷭ҇та̀.

3

Błogosławiony Bóg i Ojciec Pana naszego, Jezusa Chrystusa, Ojciec szczodrobliwości i Bóg wszelkiej pociechy,

Блгⷭ҇ве́нъ бг҃ъ и҆ ѻ҆ц҃ъ гдⷭ҇а на́шегѡ і҆и҃са хрⷭ҇та̀, ѻ҆ц҃ъ щедро́тъ и҆ бг҃ъ всѧ́кїѧ ᲂу҆тѣ́хи,

4

który pociesza nas w każdym utrapieniu naszym, abyśmy i my tych, którzy są w jakimkolwiek utrapieniu, mogli pocieszać tym pocieszeniem, jakim sami jesteśmy pocieszani przez Boga.

ᲂу҆тѣша́ѧй на́съ ѡ҆ всѧ́цѣй ско́рби на́шей, ꙗ҆́кѡ возмощѝ на́мъ ᲂу҆тѣ́шити сꙋ́щыѧ во всѧ́цѣй ско́рби, ᲂу҆тѣше́нїемъ, и҆́мже ᲂу҆тѣша́емсѧ са́ми ѿ бг҃а.

5

Albowiem jak wielkie są w nas cierpienia Chrystusa, tak samo wielkie jest pocieszenie nasze przez Chrystusa.

Занѐ ꙗ҆́коже и҆збы́точествꙋютъ страда̑нїѧ хрⷭ҇тѡ́ва въ на́съ, та́кѡ хрⷭ҇то́мъ и҆збы́точествꙋетъ и҆ ᲂу҆тѣше́нїе на́ше.

6

Nawet gdy doznajemy ucisku, to dla waszego pocieszenia i zbawienia, które sprawia wytrwałość w tych cierpieniach, jakich i my doznajemy.

А҆́ще ли же скорби́мъ, ѡ҆ ва́шемъ ᲂу҆тѣше́нїи и҆ спⷭ҇нїи, дѣ́йствꙋющемсѧ въ терпѣ́нїи тѣ́хже страда́нїй, ꙗ҆̀же и҆ мы̀ стра́ждемъ:

7

A nadzieja nasza co do was jest niewzruszona, bo gdy jesteśmy pocieszani to dla waszego pocieszenia i zbawienia, gdyż wiemy, że jesteście uczestnikami zarówno naszego cierpienia, jak i pocieszenia.

и҆ ᲂу҆пова́нїе на́ше и҆звѣ́стно ѡ҆ ва́съ. А҆́ще ли ᲂу҆тѣша́емсѧ, ѡ҆ ва́шемъ ᲂу҆тѣше́нїи и҆ спⷭ҇нїи, вѣ́дѧще, занѐ ꙗ҆́коже ѡ҆́бщницы є҆стѐ страсте́мъ на́шымъ, та́кожде и҆ ᲂу҆тѣше́нїю.

Ew. Mt 21,43-46
Mt 21, 43

Rzecze Pan do Żydów, którzy przyszli do Niego: Zabrane wam zostanie Królestwo Boże i dane będzie narodowi przynoszącemu jego owoce.

Речѐ гдⷭ҇ь ко прише́дшымъ къ немꙋ̀ і҆ꙋде́ємъ: ꙗ҆́кѡ ѿи́метсѧ ѿ ва́съ црⷭ҇твїе бж҃їе, и҆ да́стсѧ ꙗ҆зы́кꙋ творѧ́щемꙋ плоды̀ є҆гѡ̀.

44

I kto by upadł na ten kamień, roztrzaska się, a na kogo padnie, zmiażdży go.

и҆ пады́й на ка́мени се́мъ сокрꙋши́тсѧ: а҆ на не́мже паде́тъ, сотры́етъ и҆̀.

45

Arcykapłani i faryzeusze usłyszawszy Jego przypowieści, poznali, że to o nich mówi.

И҆ слы́шавше а҆рхїере́є и҆ фарїсе́є при̑тчи є҆гѡ̀, разꙋмѣ́ша, ꙗ҆́кѡ ѡ҆ ни́хъ гл҃етъ:

46

Próbowali Go pojmać, ale bali się tłumów, bo miały Go za proroka.

и҆ и҆́щꙋще є҆го̀ ꙗ҆́ти, ᲂу҆боѧ́шасѧ наро́да, поне́же ꙗ҆́кѡ прⷪ҇ро́ка є҆го̀ и҆мѣ́ѧхꙋ.