Albowiem taka jest chluba nasza: świadectwo naszego sumienia, że w prostocie i czystości Bożej, a nie w mądrości cielesnej, ale łaską Bożą, żyjmy na tym świecie, a szczególnie przy was.
Бра́тїе, похвале́нїе на́ше сїѐ є҆́сть, свидѣ́тельство со́вѣсти на́шеѧ, ꙗ҆́кѡ въ простотѣ̀ и҆ чистотѣ̀ бж҃їей, а҆ не въ мꙋ́дрости пло́ти, но бл҃года́тїю бж҃їею жи́хомъ въ мі́рѣ, мно́жае же ᲂу҆ ва́съ.
Nie piszemy do was niczego innego jak tylko to, co czytacie i znacie. A mam nadzieję, że aż do końca poznacie.
Не и҆на̑ѧ бо пи́шемъ ва́мъ, но ꙗ҆̀же чтетѐ и҆ разꙋмѣва́ете: ᲂу҆пова́ю же, ꙗ҆́кѡ и҆ до конца̀ ᲂу҆разꙋмѣ́ете,
Jak zresztą po części już nas poznaliście, że jesteśmy chlubą waszą, tak jak i wy naszą w Dniu Pana [naszego], Jezusa Chrystusa.
ꙗ҆́коже и҆ разꙋмѣ́сте на́съ ѿ ча́сти, ꙗ҆́кѡ похвале́нїе ва́мъ є҆смы̀, ꙗ҆́коже и҆ вы̀ на́мъ, въ де́нь гдⷭ҇а на́шегѡ і҆и҃са хрⷭ҇та̀.
I z tym przekonaniem chciałem od dawna przyjść do was, abyście po raz wtóry łaskę otrzymali;
И҆ си́мъ ᲂу҆пова́нїемъ хотѣ́хъ къ ва́мъ прїитѝ пре́жде, да вторꙋ́ю блгⷣть и҆́мате,
i od was pójść do Macedonii, i znowu z Macedonii przejść do was, a wy wyprawilibyście mnie do Judei.
и҆ ва́ми проитѝ въ македо́нїю, и҆ па́ки ѿ македо́нїи прїитѝ къ ва́мъ, и҆ ва́ми проводи́тисѧ во і҆ꙋде́ю.
Czy pragnąc tego, wybrałem cokolwiek lekkomyślnie? Albo czy tego pragnąc, według ciała pragnę, aby było u mnie i „tak, tak”, i „nie, nie”?
Сїе́ же хотѧ̀, є҆да̀ что̀ ᲂу҆́бѡ легкото́ю дѣ́ѧхъ; И҆лѝ ꙗ҆̀же совѣщава́ю, по пло́ти совѣщава́ю, да бꙋ́детъ ᲂу҆ менє̀ є҆́же є҆́й, є҆́й, и҆ є҆́же нѝ, нѝ.
Jak wierny jest Bóg, tak słowo nasze do was nie jest „tak i nie”.
Вѣ́ренъ же бг҃ъ, ꙗ҆́кѡ сло́во на́ше, є҆́же къ ва́мъ, не бы́сть є҆́й и҆ нѝ.
Albowiem Boży Syn, Jezus Chrystus, Ten, który pośród was był zwiastowany przeze mnie i Sylwana, i Tymoteusza, nie stał się „tak i nie”, ale w Nim Samym stało się „tak”.
И҆́бо бж҃їй сн҃ъ і҆и҃съ хрⷭ҇то́съ, и҆́же ᲂу҆ ва́съ на́ми проповѣ́данный, мно́ю и҆ сїлꙋа́номъ и҆ тїмоѳе́емъ, не бы́сть є҆́й и҆ нѝ, но въ не́мъ самѣ́мъ є҆́й бы́сть:
Bo ile jest obietnic Bożych, to w Nim „tak”. Dlatego też w nim „Amen”, Bogu na chwałę przez nas.
є҆ли̑ка бо ѡ҆бѣтѡва́нїѧ бж҃їѧ, въ то́мъ є҆́й и҆ въ то́мъ а҆ми́нь: бг҃ꙋ къ сла́вѣ на́ми.
W owym czasie, przystąpili do Jezusa saduceusze, którzy mówią, że nie ma zmartwychwstania, i zapytali Go,
Во вре́мѧ ѻ҆́но, пристꙋпи́ша ко і҆и҃сꙋ саддꙋке́є, и҆̀же глаго́лютъ не бы́ти воскресе́нїю, и҆ вопроси́ша є҆го̀,
mówiąc: – Nauczycielu, Mojżesz powiedział: Jeśli ktoś umrze nie mając dzieci, jego brat niech poślubi żonę jego i wzbudzi potomstwo bratu swemu.
глаго́люще: ᲂу҆чт҃лю, мѡѷсе́й речѐ: а҆́ще кто̀ ᲂу҆́мретъ не и҆мы́й ча̑дъ, (да) по́йметъ бра́тъ є҆гѡ̀ женꙋ̀ є҆гѡ̀ и҆ воскреси́тъ сѣ́мѧ бра́та своегѡ̀:
Było zaś u nas siedmiu braci: pierwszy ożeniwszy się, umarł, i nie mając potomstwa, zostawił żonę bratu swemu.
бѣ́ша же въ на́съ се́дмь бра́тїѧ: и҆ пе́рвый ѡ҆же́ньсѧ ᲂу҆́мре, и҆ не и҆мы́й сѣ́мене, ѡ҆ста́ви женꙋ̀ свою̀ бра́тꙋ своемꙋ̀:
Podobnie i drugi, i trzeci, aż do siódmego.
та́кожде же и҆ вторы́й, и҆ тре́тїй, да́же до седма́гѡ:
Na ostatek po wszystkich zmarła żona.
послѣди́ же всѣ́хъ ᲂу҆́мре и҆ жена̀:
W czas zmartwychwstania którego więc z siedmiu będzie żoną? Mieli ją bowiem wszyscy.
въ воскрⷭ҇нїе ᲂу҆̀бо, кото́рагѡ ѿ седми́хъ бꙋ́детъ жена̀; вси́ бо и҆мѣ́ша ю҆̀.
Odpowiadając im, Jezus rzekł: – Błądzicie, nie znając Pism ani mocy Bożej.
Ѿвѣща́въ же і҆и҃съ речѐ и҆̀мъ: прельща́етесѧ, не вѣ́дꙋще писа́нїѧ, ни си́лы бж҃їѧ:
Albowiem w czas zmartwychwstania ani się nie żenią, ani nie wychodzą za mąż, ale są jak aniołowie Boży w niebiosach.
въ воскрⷭ҇нїе бо ни же́нѧтсѧ, ни посѧга́ютъ, но ꙗ҆́кѡ а҆́гг҃ли бж҃їи на нб҃сѝ сꙋ́ть:
A co do powstania z martwych, czyż nie czytaliście, co zostało wam powiedziane przez Boga mówiącego:
ѡ҆ воскрⷭ҇нїи же ме́ртвыхъ нѣ́сте ли члѝ рече́ннагѡ ва́мъ бг҃омъ, гл҃ющимъ:
Ja jestem Bogiem Abrahama i Bogiem Izaaka, i Bogiem Jakuba? Nie jest [On] Bogiem umarłych, ale żywych.
а҆́зъ є҆́смь бг҃ъ а҆враа́мовъ, и҆ бг҃ъ і҆саа́ковъ, и҆ бг҃ъ і҆а́кѡвль; нѣ́сть бг҃ъ бг҃ъ ме́ртвыхъ, но (бг҃ъ) живы́хъ.
Usłyszawszy to, tłumy zdumiewały się Jego nauczaniem.
И҆ слы́шавше наро́ди дивлѧ́хꙋсѧ ѡ҆ ᲂу҆ч҃нїи є҆гѡ̀.