Paweł, z woli Bożej apostoł Chrystusa Jezusa, świętym, którzy są w Efezie, i wiernym w Chrystusie Jezusie,
Па́ѵелъ, посла́нникъ і҆и҃съ хрⷭ҇то́въ во́лею бж҃їею, ст҃ы̑мъ сꙋ́щымъ во є҆фе́сѣ и҆ вѣ́рнымъ ѡ҆ хрⷭ҇тѣ̀ і҆и҃сѣ:
łaska wam i pokój od Boga, Ojca naszego i Pana, Jezusa Chrystusa.
блгⷣть ва́мъ и҆ ми́ръ ѿ бг҃а ѻ҆ц҃а̀ на́шегѡ и҆ гдⷭ҇а і҆и҃са хрⷭ҇та̀.
Błogosławiony Bóg i Ojciec Pana naszego, Jezusa Chrystusa, który na niebiosach pobłogosławił nas w Chrystusie wszelkim błogosławieństwem duchowym.
Блгⷭ҇ве́нъ бг҃ъ и҆ ѻ҆ц҃ъ гдⷭ҇а на́шегѡ і҆и҃са хрⷭ҇та̀, блгⷭ҇ви́вый на́съ всѧ́цѣмъ блгⷭ҇ве́нїемъ дꙋхо́внымъ въ нбⷭ҇ныхъ ѡ҆ хрⷭ҇тѣ̀,
Wybrał nas bowiem w Nim przed ustanowieniem świata, abyśmy byli święci i nieskazitelni przed Nim w miłości,
ꙗ҆́коже и҆збра̀ на́съ въ не́мъ пре́жде сложе́нїѧ мі́ра, бы́ти на́мъ ст҃ы̑мъ и҆ непорѡ́чнымъ пред̾ ни́мъ въ любвѝ,
przeznaczył nas sobie do usynowienia względem Niego przez Jezusa Chrystusa, według upodobania woli swojej,
пре́жде наре́къ на́съ во ᲂу҆сыновле́нїе і҆и҃съ хрⷭ҇то́мъ въ него̀, по бл҃говоле́нїю хотѣ́нїѧ своегѡ̀,
dla opiewania chwały łaski swojej, którą nas szczodrze obdarzył w Umiłowanym.
въ похвалꙋ̀ сла́вы блгⷣти своеѧ̀, є҆́юже ѡ҆бл҃годатѝ на́съ ѡ҆ возлю́бленнѣмъ:
W Nim mamy odkupienie przez Jego krew i odpuszczenie przewinień według bogactwa Jego łaski,
ѡ҆ не́мже и҆́мамы и҆збавле́нїе кро́вїю є҆гѡ̀, и҆ ѡ҆ставле́нїе прегрѣше́нїи, по бога́тствꙋ блгⷣти є҆гѡ̀,
którą obficie wylał na nas we wszelkiej mądrości i rozumieniu,
ю҆́же преꙋмно́жилъ є҆́сть въ на́съ во всѧ́цѣй премꙋ́дрости и҆ ра́зꙋмѣ,
gdy dał nam poznać tajemnicę woli swojej według łaskawego zamysłu swego, który wcześniej w Nim powziął,
сказа́въ на́мъ та́йнꙋ во́ли своеѧ̀ по бл҃говоле́нїю своемꙋ̀, є҆́же пре́жде положѝ въ не́мъ,
W owym czasie, poszedł Jezus na górę, aby się modlić, i spędził całą noc na modlitwie do Boga.
Во вре́мѧ ѻ҆́но, и҆зы́де і҆и҃съ въ го́рꙋ помоли́тисѧ, и҆ бѣ̀ ѡ҆бно́щь въ моли́твѣ бж҃їи.
A kiedy nastał dzień, przywołał swoich uczniów i wybrał z nich dwunastu, których nazwał apostołami:
И҆ є҆гда̀ бы́сть де́нь, призва̀ ᲂу҆чн҃кѝ своѧ̑: и҆ и҆збра̀ ѿ ни́хъ двана́десѧте, и҆̀хже и҆ а҆пⷭ҇лы наречѐ:
Szymona, którego nazwał Piotrem, i Andrzeja, brata jego, i Jakuba, i Jana, i Filipa, i Bartłomieja,
сі́мѡна, є҆го́же и҆менова̀ петра̀, и҆ а҆ндре́а бра́та є҆гѡ̀, і҆а́кѡва и҆ і҆ѡа́нна, фїлі́ппа и҆ варѳоломе́а,
i Mateusza, i Tomasza, i Jakuba Alfeuszowego, i Szymona, zwanego Zelotą,
матѳе́а и҆ ѳѡмꙋ̀, і҆а́кѡва а҆лфе́ева и҆ сі́мѡна нарица́емаго зилѡ́та,
i Judę Jakubowego, i Judasza Iskariotę, który stał się zdrajcą.
і҆ꙋ́дꙋ і҆а́кѡвлѧ, и҆ і҆ꙋ́дꙋ і҆скарїѡ́тскаго, и҆́же и҆ бы́сть преда́тель.
I zstąpiwszy z nimi, stanął na równinie i [był tam] tłum wielki uczniów Jego i wielkie mnóstwo ludu z całej Judei i z Jeruzalem, i z przymorza [koło] Tyru i Sydonu,
И҆зше́дъ съ ни́ми, ста̀ на мѣ́стѣ ра́внѣ: и҆ наро́дъ ᲂу҆чн҃къ є҆гѡ̀, и҆ мно́жество мно́го люді́й ѿ всеѧ̀ і҆ꙋде́и и҆ і҆ерⷭ҇ли́ма, и҆ помо́рїѧ тѵ́рска и҆ сїдѡ́нска,
którzy przyszli, aby Go usłyszeć i uleczyć się ze swych chorób. Także dręczeni przez duchy nieczyste byli uzdrawiani.
и҆̀же прїидо́ша послꙋ́шати є҆гѡ̀ и҆ и҆сцѣли́тисѧ ѿ недꙋ̑гъ свои́хъ, и҆ стра́ждꙋщїи ѿ дꙋ̑хъ нечи́стыхъ: и҆ и҆сцѣлѧ́хꙋсѧ.
A cały tłum próbował Go dotknąć, moc bowiem z Niego wychodziła i leczyła wszystkich.
И҆ ве́сь наро́дъ и҆ска́ше прикаса́тисѧ є҆мꙋ̀: ꙗ҆́кѡ си́ла ѿ негѡ̀ и҆схожда́ше и҆ и҆сцѣлѧ́ше всѧ̑.