Nakazujemy zaś wam, bracia, w imię Pana naszego, Jezusa Chrystusa, abyście unikali każdego brata postępującego nieporządnie i niezgodnie z tradycją, którą przyjęliście od nas.
Бра́тїе, повелѣва́емъ ва́мъ ѡ҆ и҆́мени гдⷭ҇а на́шегѡ і҆и҃са хрⷭ҇та̀, ѿлꙋча́тисѧ ва́мъ ѿ всѧ́кагѡ бра́та, безчи́ннѡ ходѧ́ща, а҆ не по преда́нїю, є҆́же прїѧ́ша ѿ на́съ.
Sami bowiem wiecie, jak trzeba nas naśladować, ponieważ nie żyliśmy nieporządnie wśród was
са́ми бо вѣ́сте, ка́кѡ лѣ́по є҆́сть ва́мъ подо́битисѧ на́мъ: ꙗ҆́кѡ не безчи́нновахомъ ᲂу҆ ва́съ,
i u nikogo nie jedliśmy chleba za darmo, ale w ogromnym trudzie i mozole, nocą i dniem pracując, aby nie być ciężarem dla nikogo z was.
нижѐ тꙋ́не хлѣ́бъ ꙗ҆до́хомъ ᲂу҆ когѡ̀, но въ трꙋдѣ̀ и҆ по́двизѣ, но́щь и҆ де́нь дѣ́лающе, да не ѡ҆тѧгчи́мъ никогѡ́же ѿ ва́съ:
Nie dlatego, że nie mamy władzy, ale aby siebie samych dać wam za przykład, tak abyście nas naśladowali.
не ꙗ҆́кѡ не и҆́мамы вла́сти, но да себѐ ѡ҆́бразъ да́мы ва́мъ, во є҆́же ᲂу҆подо́битисѧ на́мъ.
Bo kiedy byliśmy u was, to nakazaliśmy wam, że jeśli ktoś nie chce pracować, to niech też nie je.
И҆́бо є҆гда̀ бѣ́хомъ ᲂу҆ ва́съ, сїѐ завѣщава́хомъ ва́мъ: ꙗ҆́кѡ а҆́ще кто̀ не хо́щетъ дѣ́лати нижѐ да ꙗ҆́стъ.
Słyszeliśmy bowiem o niektórych postępujących pośród was nieporządnie, nic nierobiących, lecz udających, że pracują.
Слы́шимъ бо нѣ̑кїѧ безчи́ннѡ ходѧ́щыѧ ᲂу҆ ва́съ, ничто́же дѣ́лающыѧ, но лꙋка́внѡ ѡ҆бходѧ́щыѧ:
Takim to zakazujemy i napominamy w Panu naszym, Jezusie Chrystusie, aby w cichości pracując, swój chleb jedli.
таковы̑мъ запреща́емъ и҆ мо́лимъ ѡ҆ гдⷭ҇ѣ на́шемъ і҆и҃сѣ хрⷭ҇тѣ̀, да съ безмо́лвїемъ дѣ́лающе, сво́й хлѣ́бъ ꙗ҆дѧ́тъ.
A wy, bracia, nie zniechęcajcie się, czyniąc dobro.
Вы́ же, бра́тїе, не стꙋжа́йте, до́брое творѧ́ще.
A jeśli ktoś nie posłucha słów naszego Listu, to baczcie na tego, i nie przestawajcie z nim, aby się zawstydził.
А҆́ще же кто̀ не послꙋ́шаетъ словесѐ на́шегѡ посла́нїемъ, сего̀ назна́менꙋйте и҆ не примѣша́йтесѧ є҆мꙋ̀, да посрами́тсѧ:
I nie miejcie go za wroga, ale napominajcie jak brata.
и҆ не а҆́ки врага̀ и҆мѣ́йте є҆го̀, но наказꙋ́йте ꙗ҆́коже бра́та.
A sam Pan pokoju niech da wam pokój zawsze i w każdej postaci. Pan z wami wszystkimi.
Са́мъ же гдⷭ҇ь ми́ра да да́стъ ва́мъ ми́ръ всегда̀ во всѧ́цѣмъ ѡ҆́бразѣ: гдⷭ҇ь со всѣ́ми ва́ми.
Pozdrowienie moją, Pawła, ręką. To jest znakiem w każdym liście. Tak piszę.
Цѣлова́нїе мое́ю рꙋко́ю па́ѵлею, є҆́же є҆́сть зна́менїе во всѧ́цѣмъ посла́нїи, си́це пишꙋ̀:
Łaska Pana naszego, Jezusa Chrystusa z wami wszystkimi. Amen.
блгⷣть гдⷭ҇а на́шегѡ і҆и҃са хрⷭ҇та̀ со всѣ́ми ва́ми. А҆ми́нь.
W owym czasie, starali się arcykapłani i starsi położyć rękę na Jezusa, lecz zlękli się ludu; zrozumieli bowiem, że o nich powiedział tę przypowieść.
Во вре́мѧ ѻ҆́но, взыска́ша а҆рхїере́є и҆ ста́рцы, возложи́ти рꙋ́цѣ на і҆и҃са, и҆ ᲂу҆боѧ́шасѧ наро́да: разꙋмѣ́ша бо, ꙗ҆́кѡ къ ни́мъ при́тчꙋ сїю̀ речѐ.
I śledząc [Go], posłali donosicieli, którzy udawali sprawiedliwych, żeby przyłapać Go na słowie, tak aby wydać Go zwierzchności i władzy namiestnika.
И҆ наблю́дше посла́ша ла́ѧтєли {навѣ́тникѡвъ}, притворѧ́ющихъ себѐ пра́ведники бы́ти: да и҆́мꙋтъ є҆го̀ въ словесѝ, во є҆́же преда́ти є҆го̀ нача́льствꙋ и҆ ѡ҆́бласти и҆ге́мѡновѣ.
I zapytali Go, mówiąc: – Nauczycielu, wiemy, że prawdziwie mówisz i uczysz, i nie kierujesz się względami ludzkimi, ale drogi Bożej zgodnie z prawdą nauczasz.
И҆ вопроси́ша є҆го̀, глаго́люще: ᲂу҆чт҃лю, вѣ́мы, ꙗ҆́кѡ пра́вѡ гл҃еши и҆ ᲂу҆чи́ши, и҆ не на лица̑ зри́ши, но вои́стиннꙋ пꙋтѝ бж҃їю ᲂу҆чи́ши:
Godzi się nam płacić podatek cesarzowi czy nie?
досто́итъ ли на́мъ ке́сареви да́нь даѧ́ти, и҆лѝ нѝ;
Przejrzawszy ich przewrotność, rzekł do nich: Dlaczego wystawiacie Mnie na próbę?
Разꙋмѣ́въ же и҆́хъ лꙋка́вство, речѐ къ ни̑мъ: что́ мѧ и҆скꙋша́ете;
– Pokażcie mi denara! Czyj ma wizerunek i napis? Odrzekli: – Cesarza!
покажи́те мѝ ца́тꙋ {дина́рїй}: чі́й и҆́мать ѡ҆́бразъ и҆ надписа́нїе; Ѿвѣща́вше же реко́ша: ке́саревъ.
On zaś powiedział do nich: – A zatem oddajcie, co cesarskie – cesarzowi, a co boskie – Bogu!
Ѻ҆́нъ же речѐ и҆̀мъ: воздади́те ᲂу҆̀бо, ꙗ҆̀же ке́сарєва, ке́сареви, и҆ ꙗ҆̀же бж҃їѧ, бг҃ови.
I nie udało im się przyłapać Go na słowie w obecności ludu. Zdumieni Jego odpowiedzią, zamilkli.
И҆ не мого́ша зазрѣ́ти гл҃го́ла є҆гѡ̀ пред̾ людьмѝ: и҆ диви́шасѧ ѡ҆ ѿвѣ́тѣ є҆гѡ̀ и҆ ᲂу҆молча́ша.