Zostań przyjacielem cerkiew.pl
Wspomnienie świętego mnicha męczennika ABD-AL-MASIHA, ihumena Góry Synaj* przypada 9/22 marca
Św. Abd-al-Masih pochodził z miasta Nadżranu w Arabii. Był chrześcijaninem z urodzenia, ale najpierw znalazł się w szajce rozbójników i pod ich wpływem przeszedł na islam. Po trzynastu latach niegodziwego życia łaska dotknęła jego serca: nawrócił się do Chrystusa, gdy usłyszał w Baalbeku, jak kapłan w świątyni tłumaczy słowa Ewangelii: Kto kocha ojca, matkę, lub co by to jeszcze nie było, bardziej ode mnie, nie jest mnie godzien (Mt 10,37). Wtedy Abd-al-Masih wybrał się na pielgrzymkę do świętych miejsc i kierując się radą patriarchy jerozolimskiego Jana V (705/6-735) został mnichem w ławrze św. Saby, gdzie prowadził wzorowe życie ascetyczne.
Pewnego dnia, znajdując się w mieście Ramla (obecnie Ramalla na zachodnim brzegu Jordanu), ogłosił w meczecie, że kiedyś przeszedł z chrześcijaństwa na islam, ale pokutował za to i powrócił do prawdziwej wiary, w której się urodził. Dodał też: „Będę w cerkwi świętego Jerzego, jeśli jestem wam potrzebny, to wiecie, gdzie mnie szukać”. Muzułmanie wpadli w gniew i chcieli go zabić, ale dzięki działaniu Boga nie mogli świętego zobaczyć, chociaż on stał przed nimi. Nieco później Abd-al-Masih udał się do Efezu, żeby pomodlić się przed świętym Mandylionem[1]. Po powrocie do monasteru na górze Synaj, gdzie w międzyczasie zmarł ihumen, został on wybrany przełożonym tej wspólnoty.
Kiedy znowu pojawił się w Ramla, pewien człowiek, który kiedyś był rozbójnikiem wraz z Abd-al-Masihem, rozpoznał go i odniósł o tym władzom. Podczas śledztwa święty niczego nie ukrywał i opowiedział o swoim nawróceniu. Kiedy zaproponowano mu powrót do islamu dla uratowania swego życia, mnich odmówił i wyśmiał religię muzułmańską. Wtedy na rozkaz rządcy został ścięty, a ciało wrzucono do głębokiego dołu.
Kiedy po dziewięciu miesiącach chrześcijanie w tajemnicy wydobyli jego relikwie, to zajaśniały one cudownym blaskiem. Święte relikwie zostały przeniesione do diakonikonu świątyni św. Jerzego w Liddzie.
* Jest on wspominany w różnych rękopisach arabskich synaksarionu, ale nigdzie nie jest wskazana dokładna data jego męczeństwa.
[1] Mandylion – wizerunek Chrystusa na chuście lub całunie.
Za: Synaksarion. Marzec, Wydawnictwo „Bratczyk”, Hajnówka 2014, s. 120 – 121.