Mnie, najmniejszemu spośród świętych, została dana ta łaska: zwiastować poganom niezgłębione bogactwo Chrystusa
Бра́тїе, мнѣ̀ ме́ньшемꙋ всѣ́хъ ст҃ы́хъ дана̀ бы́сть бл҃года́ть сїѧ̀, во ꙗ҆зы́цѣхъ благовѣсти́ти неизслѣ́дованное бога́тство хрⷭ҇то́во,
i oświecić wszystkich, czym jest ekonomia tajemnicy od wieków ukrytej w Bogu, który wszystko stworzył Jezusem Chrystusem;
и҆ просвѣти́ти всѣ́хъ, что̀ є҆́сть смотре́нїе та́йны сокрове́нныѧ ѿ вѣкѡ́въ въ бз҃ѣ, созда́вшемъ всѧ́чєскаѧ і҆и҃съ хрⷭ҇то́мъ,
aby teraz została poznana przez zwierzchności i władze na niebiosach [poprzez Cerkiew] różnorodna mądrość Boża,
да ска́жетсѧ нн҃ѣ нача́лѡмъ и҆ власте́мъ на нбⷭ҇ныхъ цр҃ковїю многоразли́чнаѧ премⷣрость бж҃їѧ,
wedle przedwiecznego postanowienia, które powziął w Chrystusie Jezusie, Panu naszym.
по предложе́нїю вѣ̑къ, є҆́же сотворѝ ѡ҆ хрⷭ҇тѣ̀ і҆и҃сѣ гдⷭ҇ѣ на́шемъ,
W Nim mamy śmiałość i dostęp, pełni ufności, przez wiarę w Niego.
ѡ҆ не́мже и҆́мамы дерзнове́нїе и҆ приведе́нїе въ надѣ́ѧнїи вѣ́рою є҆гѡ̀.
Dlatego proszę [was], aby nie poddawać się zniechęceniu w obliczu cierpień moich za was, które są chwałą waszą.
Тѣ́мже молю̀ (вы̀) не стꙋжа́ти сѝ въ ско́рбехъ мои́хъ ѡ҆ ва́съ, ꙗ҆́же є҆́сть сла́ва ва́ша.
Przeto zginam kolana moje ku Ojcu Pana naszego Jezusa Chrystusa,
Сегѡ̀ ра́ди преклонѧ́ю колѣ́на моѧ̑ ко ѻ҆ц҃ꙋ̀ гдⷭ҇а на́шегѡ і҆и҃са хрⷭ҇та̀,
od którego wywodzi swą nazwę wszelkie ojcostwo w niebie i na ziemi,
и҆з̾ негѡ́же всѧ́ко ѻ҆те́чество на нб҃сѣ́хъ и҆ на землѝ и҆менꙋ́етсѧ:
aby dał wam według bogactwa swojej chwały siłę, żeby przez Ducha Jego wzmocnić się w człowieka wewnętrznego.
да да́стъ ва́мъ по бога́тствꙋ сла́вы своеѧ̀, си́лою ᲂу҆тверди́тисѧ дх҃омъ є҆гѡ̀ во внꙋ́треннемъ человѣ́цѣ,
Tak by zamieszkał Chrystus przez wiarę w waszych sercach, żebyście byli zakorzenieni i ugruntowani w miłości,
всели́тисѧ хрⷭ҇тꙋ̀ вѣ́рою въ сердца̀ ва̑ша: въ любвѝ вкорене́ни и҆ ѡ҆снова́ни,
zdołali pojąć razem ze wszystkimi świętymi, czym jest szerokość i długość, i wysokość, i głębokość,
да возмо́жете разꙋмѣ́ти со всѣ́ми ст҃ы́ми, что̀ широта̀ и҆ долгота̀ и҆ глꙋбина̀ и҆ высота̀,
i poznali przewyższającą wszelką wiedzę miłość Chrystusową, tak abyście zostali napełnieni całą pełnią Bożą.
разꙋмѣ́ти же преспѣ́ющꙋю ра́зꙋмъ любо́вь хрⷭ҇то́вꙋ, да и҆спо́лнитесѧ во всѧ́ко и҆сполне́нїе бж҃їе.
A Temu, który może uczynić wszystko ponad wszelką miarę, o co prosimy lub myślimy, według działającej w nas mocy.
Могꙋ́щемꙋ же па́че всѧ̑ твори́ти по преизбы́точествїю, и҆́хже про́симъ и҆лѝ разꙋмѣ́емъ, по си́лѣ дѣ́йствꙋемѣй въ на́съ,
Jemu chwała w Cerkwi i w Chrystusie Jezusie przez wszystkie pokolenia wieku wieków. Amen.
томꙋ̀ сла́ва въ цр҃кви ѡ҆ хрⷭ҇тѣ̀ і҆и҃сѣ во всѧ̑ ро́ды вѣ́ка вѣкѡ́въ. А҆ми́нь.
W owym czasie, Jezus, pełen Ducha Świętego, wrócił znad Jordanu i był prowadzony przez Ducha na pustyni,
Во вре́мѧ ѻ҆́но, возврати́сѧ і҆и҃съ и҆спо́лнь дх҃а ст҃а ѿ і҆ѻрда́на, и҆ ведѧ́шесѧ дх҃омъ въ пꙋсты́ню,
kuszony czterdzieści dni przez diabła. I nie jadł nic w te dni, a gdy się one skończyły, poczuł głód.
дні́й четы́ридесѧть и҆скꙋша́емь ѿ дїа́вола: и҆ не ꙗ҆́стъ ничесѡ́же во дни̑ ты̑ѧ: и҆ сконча́вшымсѧ и҆̀мъ, послѣдѝ взалка̀.
Powiedział Mu diabeł: – Jeśli jesteś Synem Bożym, nakaż temu kamieniowi, aby stał się chlebem.
И҆ речѐ є҆мꙋ̀ дїа́волъ: а҆́ще сн҃ъ є҆сѝ бж҃їй, рцы̀ ка́меневи семꙋ̀, да бꙋ́детъ хлѣ́бъ.
A Jezus odrzekł mu: – Napisano, że nie samym chlebem żyć będzie człowiek, lecz każdym słowem Bożym.
И҆ ѿвѣща̀ і҆и҃съ къ немꙋ̀, гл҃ѧ: пи́сано є҆́сть, ꙗ҆́кѡ не ѡ҆ хлѣ́бѣ є҆ди́нѣмъ жи́въ бꙋ́детъ человѣ́къ, но ѡ҆ всѧ́цѣмъ гл҃го́лѣ бж҃їи.
I wprowadziwszy Go na wysoką górę, diabeł pokazał Mu w okamgnieniu wszystkie królestwa świata.
И҆ возве́дъ є҆го̀ дїа́волъ на горꙋ̀ высокꙋ̀, показа̀ є҆мꙋ̀ всѧ̑ ца̑рствїѧ вселе́нныѧ въ часѣ̀ {чертѣ̀} вре́меннѣ,
I rzekł do Niego diabeł: – Dam Ci całą tę władzę i chwałę ich, bo mi została dana i komu chcę, daję ją.
и҆ речѐ є҆мꙋ̀ дїа́волъ: тебѣ̀ да́мъ вла́сть сїю̀ всю̀ и҆ сла́вꙋ и҆́хъ: ꙗ҆́кѡ мнѣ̀ пре́дана є҆́сть, и҆ є҆мꙋ́же а҆́ще хощꙋ̀, да́мъ ю҆̀:
Gdybyś oddał mi pokłon, cała byłaby Twoja.
ты̀ ᲂу҆̀бо а҆́ще поклони́шисѧ предо мно́ю, бꙋ́дꙋтъ тебѣ̀ всѧ̑.
A Jezus, odpowiadając mu, rzekł: – Idź precz ode Mnie, szatanie. Napisano: Panu, Bogu twemu, będziesz oddawał pokłon i tylko Jemu jedynemu będziesz służył.
И҆ ѿвѣща́въ речѐ є҆мꙋ̀ і҆и҃съ: и҆дѝ за мно́ю, сатано̀: пи́сано є҆́сть: поклони́шисѧ гдⷭ҇ꙋ бг҃ꙋ твоемꙋ̀, и҆ томꙋ̀ є҆ди́номꙋ послꙋ́жиши.
Zaprowadził Go do Jeruzalem, postawił na narożniku świątyni i rzekł do Niego: – Jeśli jesteś Synem Bożym, rzuć się stąd w dół.
И҆ ведѐ є҆го̀ во і҆ерⷭ҇ли́мъ, и҆ поста́ви є҆го̀ на крилѣ̀ церко́внѣмъ, и҆ речѐ є҆мꙋ̀: а҆́ще сн҃ъ є҆сѝ бж҃їй, ве́рзисѧ ѿсю́дꙋ до́лꙋ:
Napisano bowiem, że aniołom swoim nakaże, by cię strzegli,
пи́сано бо є҆́сть, ꙗ҆́кѡ а҆́гг҃лѡмъ свои̑мъ заповѣ́сть ѡ҆ тебѣ̀ сохрани́ти тѧ̀:
i na rękach swoich poniosą cię, abyś nie zranił o kamień stopy swojej.
и҆ на рꙋка́хъ во́змꙋтъ тѧ̀, да не когда̀ преткне́ши ѡ҆ ка́мень но́гꙋ твою̀.
A Jezus, odpowiadając mu, rzekł: – Powiedziano: Nie będziesz kusił Pana, Boga twego.
И҆ ѿвѣща́въ речѐ є҆мꙋ̀ і҆и҃съ, ꙗ҆́кѡ рече́но є҆́сть: не и҆скꙋ́сиши гдⷭ҇а бг҃а твоегѡ̀.
A gdy diabeł skończył całe to kuszenie, odstąpił od Niego do czasu.
И҆ сконча́въ всѐ и҆скꙋше́нїе дїа́волъ, ѿи́де ѿ негѡ̀ до вре́мене.
I w mocy Ducha wrócił Jezus do Galilei, a wieść o Nim obiegła całą okolicę.
И҆ возврати́сѧ і҆и҃съ въ си́лѣ дх҃о́внѣй въ галїле́ю: и҆ вѣ́сть и҆зы́де по все́й странѣ̀ ѡ҆ не́мъ.
On zaś nauczał w ich synagogach, wychwalany przez wszystkich.
И҆ то́й ᲂу҆ча́ше на со́нмищихъ и҆́хъ, сла́вимь всѣ́ми.