Zostań przyjacielem cerkiew.pl
EUFROZYNA, wielka księżna moskiewska, mniszka (Prepodobnaja Jewfrosinija, w miru Jewdokija, wielikaja kniaginia Moskowskaja), 17/30 maja (rocznica przeniesienia relikwii w 1704 r.) i 7/20 lipca (rocznica śmierci).
Była córką księcia Dymitra Suzdalskiego i małżonką patrz św. wielkiego księcia Dymitra Dońskiego. Prowadziła niezwykle pobożne życie, będąc prawdziwą matką dla biednych. Współczuła nieszczęśliwym i szczególnie dużo wysiłku poświęcała budownictwu sakralnemu. W oczach ludzi uchodziła za wspaniałą księżną, zawsze uśmiechniętą, odzianą w bogate szaty. W rzeczywistości wiele czasu poświęcała na post i modlitwę.
W pewnym czasie szeroko rozeszły się wiadomości, że księżna pragnie przypodobać się innym mężczyznom, a nawet, że ma kochanków. Zaniepokojeni tym synowie przyszli do Eufrozyny z prośbą o wyjaśnienia. Wówczas księżna zrzuciła z siebie wierzchnie szaty i oczom dzieci ukazało się chude, wyniszczone przez post ciało. "Wierzcie temu - powiedziała - że wasza matka jest cnotliwa, lecz to co widzicie zachowajcie dla siebie. Niech to będzie tajemnicą dla świata. Ten, kto kocha Boga, musi znosić oskarżenia i dziękować za nie Bogu".
W 1393 r. księżna ufundowała w Perejesławiu męski Monaster Zaśnięcia Matki Bożej, a rok później w Moskwie żeński Wniebowstąpienia Pańskiego. Zmarła w Perejesławiu 7 lipca 1407 r., a jej ciało złożono w soborze Wniebowzięcia Matki Bożej w Moskwie.
Wierni modlą się do niej o uzdrowienie z paraliżu i przywrócenie wzroku.
W ikonografii święta przedstawiana jest w stroju mniszki wielkiej schimy. Zwykle w prawej ręce ma krzyż (chociaż nie poniosła śmierci męczeńskiej), lewą ma złożoną w modlitewnym geście.
oprac. Jarosław Charkiewicz