Zostań przyjacielem cerkiew.pl
FLOR, męczennik (Muczenik Fłor), 18/31 sierpnia. Flor i jego rodzony brat Laur żyli w II w. w Bizancjum. Trudnili się kamieniarstwem, a zarobione pieniądze rozdawali biednym, sobie zostawiając jedynie tyle, by wystarczało na skromne życie.
Pewnego razu bracia w poszukiwaniu pracy udali się do sąsiedniego kraju. Tu zostali zatrudnieni przy budowie ogromnej pogańskiej świątyni. Rozdając zarobione pieniądze, głosili wśród pogan Dobrą Nowinę, wielu nawracając na wiarę chrześcijańską. Czyny Flora i Laura potwierdzane były cudami. Gdy syn głównego pogańskiego kapłana skaleczył oko ostrym kamieniem, bracia całą noc spędzili na modlitwie, a rano uczyniwszy nad chłopcem znak krzyża uzdrowili go. Widząc to kapłan wraz z całą swą rodziną przyjął wiarę chrześcijańską.
W taki sposób w kraju wciąż przybywało wyznawców Chrystusa. Doszło do tego, że gdy świątynia została ukończona, wyświęcono ją na cześć chrześcijańskiego Boga, niszcząc jednocześnie drewniane i kamienne bożki. Gdy władca kraju dowiedział się o tym, rozkazał uwięzić Flora i Laura, którzy po przejściu tortur zostali wydani władcy Illarii. Ten również zmuszał ich do wyrzeczenia się wiary w Chrystusa. Gdy jego próby pozostały bezowocne, rozkazał wrzucić braci do studni i zasypać piaskiem.
Po wielu latach, z polecenia patrz św. cesarza Konstantyna Wielkiego, relikwie Flora i Laura odnaleziono i uroczyście przeniesiono do Konstantynopola.
Święci Flor i Laur są uznawani za patronów zwierząt gospodarskich i szczególnych opiekunem przed pomorem koni. Wierni modlą się do nich również w intencji uleczenia osób nadużywających alkoholu.
Na ikonach święci są bliźniaczo do siebie podobni. Mają również jednakowe szaty. Obaj w prawicach trzymają krzyże. Flor, w odróżnieniu od Laura ma jedynie krótszą brodę.
oprac. Jarosław Charkiewicz