Ignacy, biskup Rostowa (1288)

IGNACY, biskup Rostowa (Swiatitiel Ignatij, jepiskop Rostowskij), 28 maja/10 czerwca i 23 maja/5 czerwca (Sobór świętych rostowsko-jarosławskich).

Nie znamy miejsca i daty jego narodzin. Jeszcze w wieku młodzieńczym złożył śluby zakonne w Monasterze świętych Borysa i Gleba w Rostowie.

Za cnotliwe i bogobojne życie oraz gorliwość w wypełnianiu nakładanych obowiązków mianowano go archimandrytą Monasteru Bogojawleńskiego w Rostowie, a w 1262 r. biskupem tego miasta. W tym samym roku Ignacy założył Monaster Świętej Trójcy, którego głównym zadaniem było głoszenie wiary chrześcijańskiej wśród miejscowych plemion fińskich. W Rostowie zbudował cerkiew świętych Borysa i Gleba.

Święty Ignacy był rzeczywistym i oddanym pasterzem podległych mu wiernych. W obronie ich praw dwukrotnie jeździł do ordy. Godził też skłóconych ze sobą książąt ruskich oraz uczestniczył w Soborze Lokalnym we Włodzimierzu w 1274 r.

Zmarł w piątek 28 maja 1288 r. po nabożeństwie wieczornym. Jeszcze przed pogrzebem ciało świętego było źródłem wielu cudownych uzdrowień. Nie uległo ono rozkładowi i postanowiono nie grzebać go w ziemi, lecz umieścić w specjalnym grobowcu w soborze Zaśnięcia Matki Bożej w Rostowie. Wkrótce po śmierci biskup Ignacy został uznany za świętego. Jego kult koncentruje się na Ziemi Rostowskiej.

Na ikonach święty przedstawiany jest w biskupim stroju i białym (lub czarnym) kłobuku na głowie. Jest starszym mężczyzną z siwą, średniej długości brodą. Prawą rękę ma uniesioną w błogosławieństwie, w lewej trzyma Ewangelię.

Imię Ignacy powstało prawdopodobnie z łacińskiego słowa ignis - "ogień".

opr. Jarosław Charkiewicz