Jan z Syrakuz (IX)

JAN Z SYRAKUZ, męczennik (Muczenik Ioann Sirakuzskij), 23 września/6 października.

Pochodził z sycylijskiego miasta Syrakuzy. W 868 r. zostało ono zburzone. Wówczas Jan ze swymi synami Piotrem i Antoninem, jako jeńcy wojenni, dostali się do niewoli okrutnego księcia Ibrahima. Z woli władcy chłopcy otrzymali dobre wykształcenie. Ibrahim polubił ich nawet za cnotliwe życie, Antonina uznał za swojego krewnego, a Piotra uczynił dostojnikiem na dworze.

W tajemnicy przed innymi bracia wyznawali wiarę chrześcijańską, nie mogli jednak zbyt długo ukrywać tego przed opiekunem. Gdy władca dowiedział się, że wierzą w Chrystusa, rozkazał zakuć ich w kajdany i bić sękatymi kijami. Po ciężkich torturach obaj zostali zmiażdżeni drewnianymi kłodami. Również ich ojciec poniósł męczeńską śmierć, ginąc z rąk samego księcia. Ibrahim chwycił go lewą ręką za gardło, a prawą wbił w nie nóż. Ciała wszystkich męczenników spalono.

W tym samym czasie z rąk Ibrahima zginął jeszcze jeden chrześcijanin - męczennik imieniem Andrzej. Był to człowiek już w podeszłym wieku. Pewien czas spędził w więzieniu, gdzie był morzony głodem. Później wezwano go przed oblicze władcy, który własnoręcznie włócznią przebił mu piersi i plecy. Kiedy męczennik brocząc krwią upadł na ziemię, ścięto go mieczem.

Imię Jan pochodzi z języka hebrajskiego i oznacza "Bóg jest łaskawy".

opr. Jarosław Charkiewicz