Macedoniusz Pustelnik (ok. 420)

MACEDONIUSZ z Syrii, mnich eremita (Prepodobnyj Makiedonij Sirijskij), 24 stycznia/6 lutego, zm. ok. 420
Na początku swej ascetycznej drogi prowadził życie wędrowca, tułając się po górach Fenicji, Cylicji i Syrii przez 25 lat. Następnie schronił się w głębokim rowie i żył pod otwartym niebiem na syryjskiej pustyni, unikając ludzkiej sławy, choć przychodziło doń mnóstwo osób, szukając duchowej pomocy i porad. Na starość ustąpił i spełnił ich prośby, zamieszkaując w urządzonej dla niego ciasnej celi.
Podczas długotrwałego życia święty Macedoniusz odżywiał się jedynie jęczmieniem, utłuczonym i namoczonym w wodzie, za co został nazwany "kritofagos" (gr. kriti - jęczmień, fagome - jeść). Gdy odczuwał upadek sił, dodawał do swego menu niewielkie ilości chleba. Za swoje ascetyczne życie dostąpił daru od Boga wypędzania demonów i uzdrawiania chorych. Święty odszedł około roku 420 w wieku 70 lat.
opr. Tomasz Sulima