Zostań przyjacielem cerkiew.pl
Wspomnienie świętego NEKTARIUSZA, arcybiskupa Tobolska przypada 15 stycznia/28 stycznia.
Św. Nektariusz urodził się w 1586 roku w chłopskiej rodzinie w okolicach Tweru. Jako trzynastoletni chłopiec wstąpił do monasteru św. Nila Słupnika. W roku 1601 przyjął postrzyżyny, a po 12 latach święcenia kapłańskie. Potem został wybrany ihumenem monasteru, który uczynił jednym z najsłynniejszych i najlepiej zorganizowanych klasztorów w Rosji.
Św. Nektariusz był człowiekiem wykształconym, znał język grecki i łacinę. Sam przepisywał pisma św. Symeona Nowego Teologa i św. Efrema. Utrzymywał bliskie kontakty z rodziną carską, składającą hojne ofiary na monaster.
W roku 1636 patriarcha Joasaf udzielił mu chirotonii na biskupa Tobolskiego na Syberii. Początkowo św. Nektariusz nie chciał opuszczać monasteru, w którym przy postrzyżynach ślubował pozostać do końca swoich dni. Ostatecznie podporządkował się woli patriarchy i cara, i wyjechał do swojej odległej eparchii.
Pobyt w Tobolsku surowego ascety, który umiłował modlitwę i pracę naukową, zapoczątkował duchowy rozwój miasta. Św. Nektariusz uporządkował sprawy gospodarcze eparchii, zaczął prowadzić kronikę i przede wszystkim zaczął walczyć z pogańskimi obyczajami, rozpowszechnionymi wśród ludności. Po trzech latach poprosił o pozwolenie zakończenia swej posługi biskupiej, powrócił do monasteru i żył tam jak zwykły mnich (1639 r.). W roku 1647 znowu wbrew swej woli został powołany na ihumena, zyskując dla monasteru carską łaskę. Św. Nektariusz zasnął w pokoju 15 stycznia 1667 roku.
Za: Synaksarion. Styczeń, Wydawnictwo „Bratczyk”, Hajnówka 2014, s. 231.