Zostań przyjacielem cerkiew.pl
PROCHOR, apostoł, diakon (Apostoł Prochor, diakon), 4/17 stycznia (Sobór siedemdziesięciu apostołów) i 28 lipca/10 sierpnia.
Był diakonem i apostołem z liczby siedemdziesięciu, jednym z owych "siedmiu mężów cieszących się zaufaniem, pełnych ducha i mądrości", którzy zostali wybrani przez dwunastu apostołów na początku działalności misyjnej Kościoła. Wówczas to "wybrali Stefana (archidiakona), człowieka pełnego wiary i Świętego Ducha, i Filipa, i Prochora, i Nikanora, i Tymona, i Parmenasa, i Mikołaja, prozelitę z Antiochii" (Dz 6,5).
Św. Prochor był uczniem apostoła Piotra i towarzyszem podróży misyjnych apostoła Jana Teologa. Został pierwszym biskupem Nikomedii. Zmarł męczeńską śmiercią w Antiochii.
Wybrany wraz z nim apostoł Nikanor został zabity przez pogan tego samego dnia, kiedy ukamienowano archidiakona Stefana.
Apostoł Tymon był biskupem w mieście Bostra i również został zamęczony.
Apostoł Parmenas głosił Ewangelię w Macedonii. Według niektórych źródeł zmarł dotknięty chorobą. Inni twierdzą, że zakończył życie śmiercią męczeńską w ostatnim roku panowania Trajana (98-117).
Na ikonach święty przeważnie przedstawiany jest jako mężczyzna w średnim wieku z kasztanową, niedługą brodą. Ubrany jest w liturgiczne szaty biskupie, w dłoni trzyma Ewangelię. Niekiedy ukazywany jest w stroju typowym dla apostołów.
Imię Prochor pochodzi od greckiego słowa Προχορος, które składa się ze słów: pro - "przed" oraz choreo - "tańczę"; oznacza więc "tego, kto prowadzi taniec, pierwszego tancerza".
opr. Jarosław Charkiewicz