Zostań przyjacielem cerkiew.pl
SALOMEA, męczennica (Muczenica Sałomija), 1/14 sierpnia.
Żyła w II w. przed Chrystusem w Antiochii wraz ze swymi siedmioma synami: Awimem, Antoninem, Guriaszem, Eleazarem, Euzebonem, Alimem i Markelem. Wszyscy byli wyznawcami prawa Mojżeszowego i pochodzili z rodu Machabeuszy.
W tym czasie syryjski król Antioch Epifaniusz, pod władzą którego znajdowała się wówczas Judea, zaplanował nawrócenie Żydów na pogańską, grecką wiarę. Wszystkich sprzeciwiających się poddawał srogim karom. Szczególne poświęcenie swej wierze wykazała rodzina Machabeuszy.
Aby udręczyć cierpieniami kobietę, oprawcy na jej oczach poddawali torturom kolejnych synów. Z rozkazu króla pozbawiano ich rąk, nóg, wyrywano języki, ściągano skórę, po czym wrzucano na rozpaloną wielką patelnię. Widząc cierpienia dzieci, matka modliła się o to, by z honorem znosili wszystkie męki, zbierała odrąbywane ich członki i przygotowywała na męczeńską śmierć kolejnego syna. Po śmierci ostatniego, z powodu doznanych cierpień, sama również oddała swą duszę Bogu. Miało to miejsce w 166 r. przed Chrystusem. Relikwie świętych braci znajdują się w Rzymie.
Jeszcze przed śmiercią siedmiu braci Machabeuszy oraz ich matki, w Jerozolimie męczeńska śmiercią zakończył swe ziemskie życie ich nauczyciel imieniem Eleazar. Odmówił on złożenia ofiary pogańskim bożkom oraz spożycia mięsa zakazanego przez prawo Mojżeszowe.
W ikonografii Solome przedstawiana jest w towarzystwie nauczyciela Eleazara i siedmiu synów. Męczennica ma na głowie chustę, a rozpostarte ręce kieruje ku stojącym przed nią synom. W prawej dłoni trzyma krzyż. Eleazar w lewej ręce trzyma zamkniętą księgę, a w prawej krzyż. Na głowie ma chustę, zgodną z prawem Mojżeszowym. Ma długą, siwą brodę. Bracia są w zbliżonym do siebie wieku. Mają męczeńskie szaty różnych kolorów, przeważnie lazurowe lub czerwone, a w rękach trzymają krzyże.
Imię Salomea pochodzi od hebrajskiego słowa salom - "pokój; pomyślność".
opr. Jarosław Charkiewicz