Zostań przyjacielem cerkiew.pl
SYMEON STYLITA MŁODSZY, mnich (Prepodobnyj Simeon Stołpnik na Diwnoj gore), 24 maja/6 czerwca.
Urodził się w 522 r. w Antiochii w Syrii. Od wczesnej młodości, za zgodą i błogosławieństwem matki, poświęcił się życiu mniszemu. Tradycja przekazuje, iż mając zaledwie sześć lat udał się na pustynię, a dwa lata później zamieszkał we wspólnocie Jana Stylity na skalnym słupie.
W wieku dwudziestu dwóch lat wybrał sobie nowy słup położony w pobliżu monasteru i tu założył własną wspólnotę. Siedemnaście lat później, również na słupie, przyjął święcenia kapłańskie. Znajdująca się na niej platforma była tak obszerna, że mógł tam odprawiać Świętą Liturgię. Ludzie wchodzili na nią po drabinie, aby przyjmować z jego rąk Świętą Eucharystię.
Za świętość życia Bóg obdarzył go darem czynienia cudów i przepowiadania przyszłości. Był powszechnie szanowany za swoją wiedzę i mądrość. Tradycja opowiada, że dostąpił widzenia Pana i rozmowy z Nim.
Nieustannie zaostrzając swe ascetyczne życie św. Symeon kilkakrotnie przenosił się na coraz wyższe słupy. Zmarł w 596 r. w wieku siedemdziesięciu pięciu lat, z których sześćdziesiąt osiem spędził na skalnych słupach. Hagiografowie nazwali go Symeonem Młodszym lub "mieszkającym na Górze Dziwnej", w odróżnieniu od żyjącego w pierwszej połowie V w. patrz św. Symeona Stylity.
Na ikonach święty przedstawiany jest w dwóch odmiennych typach: w półpostaci jako mnich stojący na słupie, bądź w sposób tradycyjny - jako typowy, święty mnich. W obu przypadkach jest starym, siwobrodym mężczyzną w (niekiedy jasnych) szatach kapłana i kapturze mnicha. Zazwyczaj prawą dłoń ma uniesioną w błogosławieństwie, a w lewej trzyma Ewangelię lub ma złożoną na piersi.
Imię Symeon (Szymon) pochodzi z hebrajskiego (Szim'eon) i oznacza "Bóg wysłuchał". Forma Symeon upowszechniła się na wschodzie Europy, a forma Simon (pol. Szymon) na zachodzie.
oprac. Jarosław Charkiewicz