Zostań przyjacielem cerkiew.pl
TEODOR, biskup Rostowa i Suzdala (Swiatitiel Fieodor, jepiskop Rostowskij i Suzdalskij), 23 maja/5 czerwca (Sobór rostowsko-jarosławskich świętych), 8/21 czerwca i 23 czerwca/6 lipca (Sobór włodzimierskich świętych), zm. 1023.
Z pochodzenia Grek. Przybył z Konstantynopola do Kijowa w składzie świty pierwszego kijowskiego metropolity Michała. Ok. 990-992 przyjął chirotonię oraz - jako pierwszy w historii - tytuł biskupa Rostowa Wielkiego. Jego staraniem zbudowana została dębowa świątynia ku czci Zaśnięcia Bogurodzicy. Ewangelizacja Rusi, rozpoczęta Teodorem spotkała się z wrogim nastawieniem pogan, a hierarcha został zmuszony przenieść się z Rostowa do miasta Suzdal, które wtedy było niewielką osadą.
W roku 1010 gdy księciem Rostowa został św. Borys Teodor wrócił do miasta, ale po mordzie na Borysie hierarcha znów został wypędzony z miasta. Wrócił do Suzdala gdzie zmarł około 1023 roku.
W 1794 roku relikwie Teodora umieszczone zostały w grobowcu z pozłacanego srebra, ustawionym przy ikonostasie suzdalskiej katedry. 20 sierpnia 1879 na podstawie dekretu Świętego Synodu ciało złożono do nowego relikwiarza, z czym wiązało się nowe lokalne święto. W roku 1998 w związku ze złym stanem materialnym katedry relikwie przeniesiono do soboru kazańskiego miasta Suzdal.
opr. Tomasz Sulima