Zostań przyjacielem cerkiew.pl
TEODORA, męczennica dziewica (Fieodora Diewa), 27 maja/9 czerwca, zm. IV w.
Święci męczennicy Teodora i żołnierz Didym zostali zamęczeni w imię Chrystusa podczas prześladowań cesarza Dioklecjana w mieście Aleksandrii w roku 303/304. Teodora, gdy stanęła przed sądem władcy Aleksandrii Eustracjusza, odważnie wyznawała chrześcijaństwo. Na pytanie władcy dlaczego nie wyszła zamąż, święta odpowiedziała, że poświęciła się Bogu, zdecydowała się zostać dziewicą dla Chrystusa. Eustracjusz kazał odprowadzić świętą do lochu dając jej trzy dni namysłu i zagroził, że po następnych przesłuchaniach odda ją do domu publicznego. Po trzech dniach gdy ponownie stanęła przed sądem, jak i wcześniej twardo wyznawała swoją wiarę. Odprowadzono ją więc do miejsca, gdzie rozpustni młodzieńcy rozpoczęli między sobą spór, komu pierwszemu uda się pozbawić świętej dziewictwa.
W tym czasie chrześcijanin Didym w ubraniu żołnierza niezauważony wszedł do tego domu, rozpędził przestraszonych rozpustników i ratując świętą dziewicę, przekazał jej swoją odzież. Gdy się o tym dowiedział Eustracjusz, rozkazał przesłuchać Didyma. Przyprowadzono go do rozgniewanego sędziego, a ten opowiedział jak uwolnił dziewicę, za co sam został skazany na śmierć. Na miejsce jego egzekucji przyszła święta Teodora i zwracając się do Didyma powiedziała, że pragnie umrzeć razem z nim. Władca widząc świętą rozkazał uśmiercić oboje. Pierwsza pod miecz złożyła głowę Teodora, po niej święty męczennik Didym. Ciała ich zostały spalone.
Imię Teodora jest odpowiednikiem męskiego imienia Teodor - z gr. "dar Boga".
opr. Tomasz Sulima