Poczęcie przez św. Annę Najświętszej Bogurodzicy

Zdjęcie Poczęcie przez św. Annę Najświętszej Bogurodzicy

Poczęcie Bogurodzicy przez spraw. Annę (Zaczatije praw. Annoj Preswiatoj Bohorodicy), 9/22 grudnia.

Sprawiedliwa Anna, matka Przenajświętszej Bogurodzicy była młodszą córką kapłana Mattana z Betlejem, pochodzącego z rodu Lewiego. Wyszła za mąż za świętego Joachima, rodowodu galilejskiego. Przed długi czas Anna była bezpłodna. Po 20 latach gorliwej modlitwy małżonków Anioł Pański obwieścił im poczęcie córki, którą będzie błogosławić cały rodzaj ludzki. Poczęcie dokonało się w Jerozolimie, tam też urodziła się Przenajświętsza Dziewica, nazwana Marią.

Innym popularnym przedstawieniem poczęcia jest datowana na X wiek ikona spotkania (pocałunku) św. Joachima ze św. Anną przy Złotej Bramie w Jerozolimie. W tym bowiem momencie według tradycji wschodniej miał nastąpić moment poczęcia Matki Bożej.

Duża część ikon poświęconych Poczęciu świętej Anny przedstawia Matkę Bożą depczącą nogami żmiję. W dolnej części ikony po obu stronach widnieją wizerunki świętych Joachima i Anny, przedstawianych zwykle z podniesionymi ku górze rękami w modlitewnym geście. Ich spojrzenia wędrują na niebo, ku Bogurodzicy, która jak gdyby unosi się w powietrzu z rozpostartymi ramionami. Pod jej stopami umieszcza się kulę owiniętą wężem, oznaczającym diabła, który w twarzach umarłych prarodziców próbuje podporządkować swojemu panowaniu cały wszechświat.

Istnieją również ikony, na których sprawiedliwa Anna trzyma na lewym ręku Przenajświętszą Dziewicę w wieku dziecka. Na twarzy świętej maluje się szczególne uwielbienie. Zabytkowa ikona dużych rozmiarów pisana na płótnie przedstawiająca Poczęcie znajdowała się we wsi Mińkowice powiatu (ujezd) Dubieńskiego w diecezji Wołyńskiej. Tradycyjnie dzień liturgicznego wspomnienia święta jest związany na Rusi z kobietami ciężarnymi.

opr. Tomasz Sulima