Czytania liturgiczne na 30 września 2024

Na Liturgii

Dnia:
Ap. Ga 2,11-16
Ga 2, 11

Ale gdy Kefas przyszedł do Antiochii, przeciwstawiłem mu się twarzą w twarz, bo zasłużył na naganę.

Бра́тїе, є҆гда̀ прїи́де пе́тръ во а҆нтїохі́ю, въ лицѐ є҆мꙋ̀ проти́вꙋ ста́хъ, ꙗ҆́кѡ зазо́ренъ бѣ̀.

12

Zanim bowiem pojawili się niektórzy od Jakuba, siadał do stołu razem z poganami, lecz gdy oni przybyli, zaniechał tego i odsunął się z lęku przed obrzezanymi.

Пре́жде бо да́же не прїитѝ нѣ̑кимъ ѿ і҆а́кѡва, съ ꙗ҆зы̑ки ꙗ҆дѧ́ше: є҆гда́ же прїидо́ша, ѡ҆прѧ́ташесѧ и҆ ѿлꙋча́шесѧ, боѧ́сѧ сꙋ́щихъ ѿ ѡ҆брѣ́занїѧ.

13

Wraz z nim wpadli w obłudę pozostali Żydzi, tak że nawet Barnaba dał się wciągnąć w tę obłudę.

И҆ лицемѣ́ришасѧ съ ни́мъ и҆ про́чїи і҆ꙋдє́и, ꙗ҆́кѡ и҆ варна́вѣ приста́ти лицемѣ́рствꙋ и҆́хъ.

14

Toteż gdy zobaczyłem, że nie idą prostą drogą za prawdą Ewangelii, powiedziałem Piotrowi przy wszystkich: – Jeżeli ty, będąc Żydem, żyjesz na sposób pogański, a nie żydowski, to dlaczego przymuszasz pogan, by żyli na sposób żydowski?

Но є҆гда̀ ви́дѣхъ, ꙗ҆́кѡ не пра́вѡ хо́дѧтъ ко и҆́стинѣ бл҃говѣствова́нїѧ, реко́хъ петрꙋ̀ пред̾ всѣ́ми: а҆́ще ты̀, і҆ꙋде́й сы́й, ꙗ҆зы́чески, а҆ не і҆ꙋде́йски живе́ши, почто̀ ꙗ҆зы́ки нꙋ́диши і҆ꙋде́йски жи́тельствовати;

15

My z urodzenia jesteśmy Żydami, a nie grzesznikami z pogan.

Мы̀ є҆стество́мъ і҆ꙋде́є, а҆ не ѿ ꙗ҆зы̑къ грѣ̑шницы:

16

Wiedząc jednak, że człowiek nie jest usprawiedliwiany z uczynków Prawa, lecz tylko przez wiarę w Jezusa Chrystusa, i myśmy uwierzyli w Chrystusa Jezusa, abyśmy byli usprawiedliwieni z wiary Chrystusowej, a nie z uczynków Prawa, ponieważ z uczynków Prawa nie będzie usprawiedliwione żadne ciało.

ᲂу҆вѣ́дѣвше же, ꙗ҆́кѡ не ѡ҆правди́тсѧ человѣ́къ ѿ дѣ́лъ зако́на, но то́кмѡ вѣ́рою і҆и҃съ хрⷭ҇то́вою, и҆ мы̀ во хрⷭ҇та̀ і҆и҃са вѣ́ровахомъ, да ѡ҆правди́мсѧ ѿ вѣ́ры хрⷭ҇то́вы, а҆ не ѿ дѣ́лъ зако́на: занѐ не ѡ҆правди́тсѧ ѿ дѣ́лъ зако́на всѧ́ка пло́ть.

Ew. Łk 3,19-22
Łk 3, 19

W owym czasie, Herod tetrarcha był upominany przez Jana z powodu Herodiady, żony brata swego, i całego zła, jakie uczynił,

Во вре́мѧ ѻ҆́но, и҆́рѡдъ четвертовла́стникъ ѡ҆блича́емь ѿ і҆ѡа́нна ѡ҆ и҆рѡдїа́дѣ женѣ̀ бра́та своегѡ̀, и҆ ѡ҆ всѣ́хъ, ꙗ҆̀же сотворѝ ѕла̑ѧ и҆́рѡдъ:

20

dodał do tego wszystkiego jeszcze i to, że zamknął Jana w więzieniu.

приложѝ и҆ сїѐ над̾ всѣ́ми, и҆ затворѝ і҆ѡа́нна въ темни́цѣ.

21

Stało się, że kiedy cały lud był chrzczony, i Jezus został ochrzczony, i modlił się, otwarte zostały niebiosa,

Бы́сть же є҆гда̀ крⷭ҇ти́шасѧ всѝ лю́дїе, и҆ і҆и҃сꙋ кр҃щшꙋсѧ и҆ молѧ́щꙋсѧ, ѿве́рзесѧ не́бо,

22

i Duch Święty zstąpił na Niego cieleśnie w postaci jakby gołębia, i był głos z niebios: – Ty jesteś Moim Synem umiłowanym, w Tobie znalazłem upodobanie.

и҆ сни́де дх҃ъ ст҃ы́й тѣле́снымъ ѡ҆́бразомъ, ꙗ҆́кѡ го́лꙋбь, на́нь: и҆ гла́съ съ небесѐ бы́сть, гл҃ѧ: ты̀ є҆сѝ сн҃ъ мо́й возлю́бленный, ѡ҆ тебѣ̀ бл҃говоли́хъ.