Dymitr, książe Doński (1389)

DYMITR DOŃSKI, wielki książę (Błagowiernyj wielikij kniaź Dimitrij Donskoj), 19 maja/1 czerwca.

Urodził się w 1350 r. Z dzieciństwa księcia zachowało się bardzo niewiele danych. Wiadomo jednak, że duży wpływ na przyszłego władcę wywarła osoba patrz św. metropolity Aleksego, który był przyjacielem i doradcą jego ojca - księcia Iwana Iwanowicza.

W chwili śmierci ojca Dymitr miał zaledwie dziewięć lat. Jednak już wtedy, korzystając z pomocy innych, musiał zająć się sprawami państwa. Okres jego panowania to prawie nieustanne walki z wrogami zewnętrznymi i wewnętrznymi. Dzięki aktywności księcia, rola Moskwy nieustannie rosła.

Niezmiernie istotne znaczenie w procesie zrzucania przez Ruś jarzma tatarskiego miała bitwa na Kulikowym Polu. Odbyła się ona w 1380 r. w dniu święta Narodzenia Matki Bożej. Dymitr uzyskał na nią błogosławieństwo samego patrz św. Sergiusza z Radoneża, który ponadto dla wsparcia duchowego przydzielił mu dwóch mnichów - Aleksandra i Andrzeja. Bitwa zakończyła się zwycięstwem. Nie położyła ona co prawda kresu najazdom tatarskim, lecz znacznie zwiększyła znaczenie polityczne Rusi.

Za panowania księcia Dymitra zbudowano wiele monasterów i cerkwi, w tym kilka dedykowanych zwycięstwu na Kulikowym Polu. Wprowadzono też specjalny dzień wspominania zmarłych, do dziś znany jako "Dimitriewskaja Rodzicielskaja Subota".

Książę Dymitr zmarł 19 maja 1389 r. Został pochowany w soborze Archangielskim na moskiewskim Kremlu. W uroczystościach pogrzebowych brał udział św. Sergiusz z Radoneża. Kult świętego wykracza poza słowiański krąg kulturowy.

Na ikonach święty przedstawiany jest w czerwonych książęcych szatach, z czapą na głowie. Zazwyczaj prawicę unosi w geście modlitewnym, lewą ręką dzierży miecz opuszczony ostrzem w dół.

Imię Dymitr pochodzi od greckiego słowa demetrios - "wiejski, rolniczy".

oprac. Jarosław Charkiewicz