Paweł Prosty, mnich (IV)

PAWEŁ PROSTY, mnich (Prepodobnyj Pawieł Preprostoj), 7/20 marca i 4/17 października.

Żył w IV w. Był egipskim chłopem, człowiekiem prostym i dobrotliwym. Ożenił się z urodziwą kobietą, która zdradzała go. Pewnego razu, gdy zastał ją z innym mężczyzną rzekł do niego: "Dobrze! Wzywam na świadka Jezusa, że nie chcę już dłużej z nią być. Skoro żyjesz z nią, to dbaj również o jej dzieci. Ja odchodzę!" i opuścił gospodarstwo. Udał się do św. Antoniego Wielkiego i poprosił, aby przyjął go na swego ucznia. Antoni widząc, że Paweł ma już około sześćdziesięciu lat początkowo odmówił uważając, że nie wytrzyma trudów życia w odosobnieniu. Paweł jednak był uparty. Pokornie siedział u drzwi starca kilka dni nic nie jedząc i nie pijąc. Widząc jego determinację Antoni zgodził się, aby pozostał z nim. Poddał go równocześnie kilku innym próbom. Polecił m.in. aby przez tydzień nigdzie nie ruszał się z jednego miejsca, splatał i rozplatał jedną i tę samą linę, aby szył i pruł to samo odzienie. Wszystkie polecenia Paweł wykonał bezbłędnie.

Wreszcie św. Antoni rzekł do pokornego i wytrwałego ucznia: "Pawle, stałeś się mnichem w imię Pana Jezusa Chrystusa" i polecił mu zamieszkać w odosobnieniu, w położonej niedaleko skalnej grocie. Tam mnich żył w samotności, pracując i modląc się dzień i noc do końca swoich dni. Zmarł w głębokiej starości w drugiej połowie IV w.

Za liczne cnoty Bóg obdarzył świętego darem wyganiania nieczystych sił, przepowiadania przyszłości oraz czynienia cudów. Jest szczególnych orędownikiem osób słabej wiary oraz zanoszących modlitwy o wygnanie złych mocy.

Imię Paweł pochodzi od łacińskiego słowa paulus - "mały, drobny".

opr. Jarosław Charkiewicz