Zostań przyjacielem cerkiew.pl
PIONIUSZ ZE SMYRNY, kapłan, męczennik (Swiaszczennomuczenik Pionij, preswitier Smirnskij), 11/24 marca.
Był energicznym, uczonym i elokwentnym kapłanem. Wiele podróżował i był obyty ze światem. Pewnego razu, w rocznicę męczeńskiej śmierci św. Polikarpa, biskupa Smyrny odprawił nabożeństwo, w którym uczestniczyli wyzwolona z niewolnictwa kobieta o imieniu Sabina oraz mężczyzna Asklepiades. Wszystkich ich aresztowano i zmuszono do złożenia ofiary pogańskim bożkom. Pioniusz wyjaśnił zgromadzonemu tłumowi, dlaczego nie mogą tego uczynić. W czasie dwóch przesłuchań, a także podczas konfrontacji z biskupem - odszczepieńcem od wiary, przy ołtarzu w świątyni pogańskiej, na zadawane, często bardzo kłopotliwe pytania, odpowiadał dowcipnie, posługując się aluzjami, co świadczyło o jego dużej erudycji. W trakcie procesu ilekroć zauważał jakąkolwiek nieprawidłowość w postępowaniu sądowym, rzucał się w proteście na ziemię i walczył z taką zawziętością, iż trzeba było aż sześciu mężczyzn, aby go obezwładnić. W końcu prokonsul stracił cierpliwość. Pioniusza poddano torturom, a następnie rozpięto (jedna z wersji jego śmierci mówi o umęczeniu na arenie), po czym ciało spalono. Miało to miejsce w 250 r.
Św. Pioniuszowi zawdzięczamy opis męczeńskiej śmierci św. Polikarpa, biskupa Smyrny. Zrobił jego odpis, który dotrwał do naszych czasów.
oprac. Jarosław Charkiewicz