Proszę was, bracia, przez Pana naszego, Jezusa Chrystusa, i przez miłość Ducha, byście razem ze mną walczyli w modlitwach za mnie do Boga,
Бра́тїе, молю́ вы гдⷭ҇емъ на́шимъ і҆и҃съ хрⷭ҇то́мъ, и҆ любо́вїю дх҃а, споспѣ́шствꙋйте мѝ въ мл҃твахъ ѡ҆ мнѣ̀ къ бг҃ꙋ:
abym został wybawiony z rąk przeciwników w Judei i aby służba moja względem Jeruzalem stała się godną przyjęcia przez świętych,
да и҆зба́влюсѧ ѿ противлѧ́ющихсѧ во і҆ꙋде́и, и҆ да слꙋ́жба моѧ̀, ꙗ҆́же во і҆ерⷭ҇ли́мѣ, благопрїѧ́тна бꙋ́детъ ст҃ы̑мъ:
i abym z radością przybywszy do was, z woli Bożej zaznał wśród was ukojenia.
да съ ра́достїю прїидꙋ̀ къ ва́мъ во́лею бж҃їею и҆ ᲂу҆поко́юсѧ съ ва́ми.
Bóg pokoju z wami wszystkimi. Amen.
Бг҃ъ же ми́ра со всѣ́ми ва́ми. А҆ми́нь.
W owym czasie, przystąpili do Piotra ci, którzy pobierali dwie drachmy [na świątynię], i rzekli: – Czy Nauczyciel wasz nie wpłaci dwóch drachm?
Во вре́мѧ ѻ҆́но, пристꙋпи́ша прїе́млющїи дїдра́хма къ петро́ви, и҆ рѣ́ша: ᲂу҆чи́тель ва́шъ не да́стъ ли дїдра́хма;
Mówi: – Ależ tak. A gdy wszedł do domu, uprzedził go Jezus, mówiąc: – Co ci się wydaje, Szymonie? Od kogo królowie ziemscy biorą opłatę lub podatek? Od swych synów czy od obcych?
Глаго́лѧ: є҆́й. И҆ є҆гда̀ вни́де въ до́мъ, предварѝ є҆го̀ і҆и҃съ, гл҃ѧ: что́ ти мни́тсѧ, сі́мѡне; ца́рїе зе́мстїи ѿ кі́ихъ прїе́млютъ да̑ни и҆лѝ кинсо́нъ; ѿ свои́хъ ли сынѡ́въ, и҆лѝ ѿ чꙋжи́хъ;
Piotr zaś powiedział: – Od obcych. Rzekł mu Jezus: – Tak więc, wolni są synowie.
Глаго́ла є҆мꙋ̀ пе́тръ: ѿ чꙋжи́хъ. Речѐ є҆мꙋ̀ і҆и҃съ: ᲂу҆̀бо свобо́дни сꙋ́ть сы́нове:
Aby jednak ich nie zgorszyć, pójdź nad morze, zarzuć wędkę, weź pierwszą złowioną rybę, a otwarłszy jej pyszczek, znajdziesz statera. Wziąwszy go, daj im za Mnie i za siebie.
но да не соблазни́мъ и҆́хъ, ше́дъ на мо́ре, ве́рзи ᲂу҆́дицꙋ, и҆, ю҆́же пре́жде и҆́меши ры́бꙋ, возмѝ: и҆ ѿве́рзъ ᲂу҆ста̀ є҆́й, ѡ҆брѧ́щеши стати́ръ: то́й взе́мъ да́ждь и҆̀мъ за мѧ̀ и҆ за сѧ̀.
W owej godzinie przystąpili do Jezusa uczniowie, mówiąc: – Kto zaś jest większy w Królestwie Niebios?
Въ то́й ча́съ пристꙋпи́ша ᲂу҆чн҃цы̀ ко і҆и҃сꙋ, глаго́люще: кто̀ ᲂу҆́бѡ бо́лїй є҆́сть въ црⷭ҇твїи нбⷭ҇нѣмъ;
I Jezus, przywoławszy dziecko, postawił je pośród nich,
И҆ призва́въ і҆и҃съ ѻ҆троча̀, поста́ви є҆̀ посредѣ̀ и҆́хъ
i rzekł: Amen, mówię wam, jeśli nie nawrócicie się i nie staniecie się jak dzieci, nie wejdziecie do Królestwa Niebios.
и҆ речѐ: а҆ми́нь гл҃ю ва́мъ, а҆́ще не ѡ҆братите́сѧ и҆ бꙋ́дете ꙗ҆́кѡ дѣ́ти, не вни́дете въ црⷭ҇тво нбⷭ҇ное:
Kto więc uczyni siebie małym jak to dziecko, ten jest największy w Królestwie Niebios.
и҆́же ᲂу҆̀бо смири́тсѧ ꙗ҆́кѡ ѻ҆троча̀ сїѐ, то́й є҆́сть бо́лїй во црⷭ҇твїи нбⷭ҇нѣмъ: