Czytania liturgiczne na 7 grudnia 2022

Na Liturgii

Dnia:
Ap. 1 Tm 1,18-20;2,8-15
1 Tm 1, 18

To oto przykazanie przedkładam ci, dziecię, Tymoteuszu, zgodnie z wcześniejszymi prorokowaniami o tobie, abyś toczył w nich dobry bój,

Ча́до тїмоѳе́е, сїѐ завѣща́нїе предаю̀ тебѣ̀ по бы́вшихъ на тѧ̀ пре́жде проро́чествїихъ, да во́инствꙋеши въ ни́хъ до́брое во́инство,

19

mając wiarę i dobre sumienie, co niektórzy odrzuciwszy, odpadli od wiary.

и҆мѣ́ѧ вѣ́рꙋ и҆ бл҃гꙋ́ю со́вѣсть, ю҆́же нѣ́цыи ѿри́нꙋвше, ѿ вѣ́ры ѿпадо́ша:

20

Wśród nich są Hymenajos i Aleksander, których oddałem szatanowi, aby nauczyli się nie bluźnić.

ѿ ни́хже є҆́сть ѵ҆мене́й и҆ а҆леѯа́ндръ, и҆̀хже преда́хъ сатанѣ̀, да нака́жꙋтсѧ не хꙋ́лити.

1 Tm 2, 8

Pragnę więc, aby mężczyźni modlili się w każdym miejscu, podnosząc nieskalane ręce bez gniewu i rozmyślania.

Хощꙋ̀ ᲂу҆̀бо, да моли̑твы творѧ́тъ мꙋ́жїе на всѧ́цѣмъ мѣ́стѣ, воздѣ́юще прпⷣбныѧ рꙋ́ки без̾ гнѣ́ва и҆ размышле́нїѧ:

9

Tak samo też kobiety niech się stroją niewyzywająco i przyzwoicie, i z rozwagą, nie zdobiąc się kunsztownie splecionymi włosami i złotem lub perłami albo kosztowną szatą,

та́кожде и҆ жєны̀ во ᲂу҆краше́нїи лѣ́потнѣмъ, со стыдѣ́нїемъ и҆ цѣломꙋ́дрїемъ да ᲂу҆краша́ютъ себѐ не въ плете́нїихъ, ни зла́томъ, и҆лѝ би́серми, и҆лѝ ри́зами многоцѣ́нными,

10

lecz przez dobre uczynki, jak przystoi kobietom przyznającym się do bogobojności.

но, є҆́же подоба́етъ жена́мъ ѡ҆бѣщава́ющымсѧ бл҃гоче́стїю, дѣ́лы бл҃ги́ми.

11

Kobieta niech się uczy w cichości, w pełnej uległości.

Жена̀ въ безмо́лвїи да ᲂу҆чи́тсѧ со всѧ́кимъ покоре́нїемъ:

12

Nauczać zaś kobiecie nie pozwalam ani panować nad mężczyzną, ale pozostawać w cichości.

женѣ́ же ᲂу҆чи́ти не повелѣва́ю, нижѐ владѣ́ти мꙋ́жемъ, но бы́ти въ безмо́лвїи.

13

Bo Adam pierwszy został stworzony, potem zaś Ewa,

А҆да́мъ бо пре́жде со́зданъ бы́сть, пото́мъ же є҆́ѵа:

14

i nie Adam został zwiedziony, lecz to kobieta zwiedziona popełniła przestępstwo.

и҆ а҆да́мъ не прельсти́сѧ, жена́ же прельсти́вшисѧ, въ престꙋпле́нїи бы́сть:

15

Lecz zbawiona zostanie poprzez rodzenie dzieci, jeśli trwać będzie w wierze i miłości, i świętości z rozwagą.

спасе́тсѧ же чадоро́дїѧ ра́ди {чрез̾ чадоро́дїе}, а҆́ще пребꙋ́детъ въ вѣ́рѣ и҆ любвѝ и҆ во ст҃ы́ни съ цѣломꙋ́дрїемъ.

Ew. Łk 18,15-17.26-30
Łk 18, 15

W owym czasie, przynoszono do Jezusa małe dzieci, aby ich dotknął. Widząc to, uczniowie zakazywali im.

Во вре́мѧ ѻ҆́но, приноша́хꙋ ко і҆и҃сꙋ младе́нцы, да и҆́хъ ко́снетсѧ: ви́дѣвше же ᲂу҆ченицы̀ запрети́ша и҆̀мъ.

16

Jezus zaś przywołał je, mówiąc: – Pozwólcie dzieciom przychodzić do Mnie i nie zabraniajcie im, takich bowiem jest Królestwo Boże.

І҆и҃съ же призва́въ и҆̀хъ, гл҃а: ѡ҆ста́вите дѣте́й приходи́ти ко мнѣ̀ и҆ не брани́те и҆̀мъ: таковы́хъ бо є҆́сть црⷭ҇твїе бж҃їе:

17

Amen, mówię wam: – Kto by nie przyjął Królestwa Bożego jak dziecko, nie wejdzie do niego.

а҆ми́нь бо гл҃ю ва́мъ: и҆́же а҆́ще не прїи́метъ црⷭ҇твїѧ бж҃їѧ ꙗ҆́кѡ ѻ҆троча̀, не и҆́мать вни́ти въ нѐ.

26

Ci, którzy usłyszeli to, powiedzieli: – To kto może być zbawiony?

Рѣ́ша же слы́шавшїи: то̀ кто̀ мо́жетъ сп҃се́нъ бы́ти;

27

On zaś odrzekł: – Co niemożliwe jest u ludzi, możliwe jest u Boga.

Ѻ҆́нъ же речѐ: невозмѡ́жнаѧ ᲂу҆ человѣ̑къ возмѡ́жна сꙋ́ть ᲂу҆ бг҃а.

28

Powiedział Piotr: – Oto my zostawiliśmy wszystko, co nasze, i poszliśmy za Tobą!

Рече́ же пе́тръ: сѐ, мы̀ ѡ҆ста́вихомъ всѧ̑ и҆ по тебѣ̀ и҆до́хомъ.

29

On zaś rzekł im: – Amen, mówię wam: nie ma nikogo, kto by zostawił dom lub rodziców, lub braci, lub siostry, lub żonę, lub dzieci dla Królestwa Bożego,

Ѻ҆́нъ же речѐ и҆̀мъ: а҆ми́нь гл҃ю ва́мъ, ꙗ҆́кѡ никто́же є҆́сть, и҆́же ѡ҆ста́витъ до́мъ, и҆лѝ роди́тєли, и҆лѝ бра́тїю, и҆лѝ сєстры̀, и҆лѝ женꙋ̀, и҆лѝ ча́да, црⷭ҇твїѧ ра́ди бж҃їѧ,

30

żeby nie otrzymał wielokrotnie więcej w tym czasie, a w nadchodzącym wieku życia wiecznego.

и҆́же не прїи́метъ мно́жицею во вре́мѧ сїѐ, и҆ въ вѣ́къ грѧдꙋ́щїй живо́тъ вѣ́чный.

wielkiej męczennicy:
Ap. Ef 6,10-17
Ef 6, 10

Ponadto, bracia moi, wzmacniajcie się w Panu i w mocy potęgi Jego.

Бра́тїе, возмога́йте ѡ҆ гдⷭ҇ѣ, и҆ въ держа́вѣ крѣ́пости є҆гѡ̀:

11

Włóżcie na siebie pełną zbroję Bożą, abyście mogli przeciwstawić się podstępom diabła.

ѡ҆блецы́тесѧ во всѧ̑ ѻ҆рꙋ̑жїѧ бж҃їѧ, ꙗ҆́кѡ возмощѝ ва́мъ ста́ти проти́вꙋ ко́знемъ дїа́вѡльскимъ,

12

Albowiem walka nasza nie jest przeciw krwi i ciału, lecz przeciw zwierzchnościom, przeciw władzom, przeciw władcom świata ciemności tego wieku, przeciw duchom nieprawości w przestworzach podniebnych.

ꙗ҆́кѡ нѣ́сть на́ша бра́нь къ {проти́вꙋ} кро́ви и҆ пло́ти, но къ нача́лѡмъ и҆ ко власте́мъ (и҆) къ мїродержи́телємъ тьмы̀ вѣ́ка сегѡ̀, къ дꙋховѡ́мъ ѕло́бы поднебє́снымъ.

13

Dlatego weźcie pełną zbroję Bożą, abyście mogli stawić opór w dniu złym i pokonawszy wszystko, ostać się.

Сегѡ̀ ра́ди прїими́те всѧ̑ ѻ҆рꙋ̑жїѧ бж҃їѧ, да возмо́жете проти́витисѧ въ де́нь лю́тъ и҆ всѧ̑ содѣ́ѧвше ста́ти.

14

Stójcie więc, przepasawszy biodra wasze prawdą i przywdziawszy pancerz sprawiedliwości,

Ста́ните ᲂу҆̀бо препоѧ́сани чрє́сла ва̑ша и҆́стиною, и҆ ѡ҆бо́лкшесѧ въ брѡнѧ̀ пра́вды,

15

i podwiązawszy nogi w gotowość głoszenia Ewangelii pokoju,

и҆ ѡ҆бꙋ́вше но́зѣ во ᲂу҆гото́ванїе бл҃говѣствова́нїѧ ми́ра:

16

ponad wszystko podnosząc tarczę wiary, którą możecie zgasić wszystkie ogniste strzały złego,

над̾ всѣ́ми же воспрїи́мше щи́тъ вѣ́ры, въ не́мже возмо́жете всѧ̑ стрѣ́лы лꙋка́вагѡ разжжє́нныѧ ᲂу҆гаси́ти:

17

i hełm zbawienia przyjmijcie, i miecz Ducha, to jest Słowo Boże.

и҆ шле́мъ спⷭ҇нїѧ воспрїими́те, и҆ ме́чь дꙋхо́вный, и҆́же є҆́сть гл҃го́лъ бж҃їй:

Ew. Łk 21,12-19
Łk 21, 12

Rzecze Pan swoim uczniom: Wystrzegajcie się ludzi, podniosą na was ręce swoje i będą was prześladować, wydając do synagog i więzień, wodząc przed królów i namiestników ze względu na imię Moje.

Речѐ гдⷭ҇ь свои́мъ ᲂу҆ченикѡ́мъ: внемли́те ѿ человѣ̑къ возложа́тъ на вы̀ рꙋ́ки своѧ̀, и҆ и҆жденꙋ́тъ, предаю́ще на сѡ́нмища и҆ темни́цы, ведо́мы къ царє́мъ и҆ влады́камъ, и҆́мене моегѡ̀ ра́ди.

13

Posłuży to wam do składania świadectwa.

прилꙋчи́тсѧ же ва́мъ во свидѣ́тельство.

14

Weźcie więc to sobie do serc, by nie troszczyć się zawczasu o to, jak się bronić,

Положи́те ᲂу҆̀бо на сердца́хъ ва́шихъ, не пре́жде поꙋча́тисѧ ѿвѣщава́ти:

15

Ja bowiem dam wam moc słowa i mądrość, której nie będą mogli się przeciwstawić ani zaprzeczyć wszyscy wasi przeciwnicy.

а҆́зъ бо да́мъ ва́мъ ᲂу҆ста̀ и҆ премⷣрость, є҆́йже не возмо́гꙋтъ проти́витисѧ и҆лѝ ѿвѣща́ти всѝ противлѧ́ющїисѧ ва́мъ.

16

Będziecie wydawani nawet przez rodziców i braci, i krewnych, i przyjaciół, i uśmiercą niektórych z was.

Пре́дани же бꙋ́дете и҆ роди́тєли и҆ бра́тїею и҆ ро́домъ и҆ дрꙋ̑ги, и҆ ᲂу҆мертвѧ́тъ ѿ ва́съ:

17

I będziecie znienawidzeni przez wszystkich dla imienia Mego.

и҆ бꙋ́дете ненави́дими ѿ всѣ́хъ и҆́мене моегѡ̀ ра́ди:

18

A włos z głowy waszej nie zginie.

и҆ вла́съ главы̀ ва́шеѧ не поги́бнетъ:

19

Wytrwałością waszą zyskacie dusze wasze.

въ терпѣ́нїи ва́шемъ стѧжи́те дꙋ́шы ва́шѧ.