Anastazy Perski (682)

ANASTAZY Pers, mnich męczennik (Prepodobnomuczenik Anastasij Piersijanin), 22 stycznia/4 lutego (rocznica śmierci) i 24 stycznia/6 lutego (rocznica przeniesienia relikwii do Palestyny w 632 r.), zm. 628

Był synem perskiego wróżbity o imieniu Wawa. Będąc poganinem nosił imię Magundat i służył jako żołnierz w armii perskiego króla Chozroesa.

W 614 r. Jerozolima została zburzona przez Persów. Wraz z innymi łupami król wywiózł część Krzyża Pańskiego. Stał się on źródłem licznych cudów i sami Persowie zaczęli mówić, iż „do Persji przybył chrześcijański Bóg”.

Porażony siłą Krzyża Magundat nawrócił się na chrześcijaństwo, udał się do Jerozolimy i został ochrzczony imieniem Anastazy. Tam też złożył śluby zakonne i zamieszkał w monasterze położonym między Jerozolimą i Ławrą św. Sawy Uświęconego. Przez siedem lat wraz z innymi braćmi ponosił trudy życia mniszego, cechując się przy tym szczególną pokorą i zamiłowaniem od pracy.

Anastazy poniósł męczeńską śmierć w ojczystej Persji w 628 r. Jako zdrajcę wiary i narodu perskiego poddano go ciężkim torturom, m.in. bito pałkami i wieszano za rękę z przywiązanym u nogi kamieniem. Nie doprowadziło to ani do jego śmierci, ani do wyrzeczenia się wiary chrześcijańskiej. Wówczas został powieszony.

Po śmierci króla Chozroesa relikwie świętego przeniesiono do jego rodzimego monasteru w Palestynie. Przed VII Soborem Powszechnym jego głowa została przeniesiona do Rzymu. Męczennik cieszy się kultem głównie w Azji Mniejszej.

Święty wyobrażany jest jako starzec w czarnym habicie mnicha, bez nakrycia głowy. W jednej dłoni trzyma krzyż, a w drugiej niekiedy zwój. Ma ciemną, niedługą brodę.

oprac. Jarosław Charkiewicz