Zostań przyjacielem cerkiew.pl
AUGUSTYN, biskup Hippony (Błażennyj Awgustin, jepiskop Ipponijskij), 15/28 czerwca, zm. 430.
Urodził się w 354 r. w miasteczku Tagasta w Numidii w północnej Afryce. Jego ojciec był poganinem, a matka chrześcijanką. Wychowywany był przez nią w wierze, lecz chrzest przyjął później. Kształcił się w Tagaście, Madurze i Kartaginie. Był człowiekiem bardzo zdolnym, dlatego też nauka przychodziła mu z łatwością. W młodości żył dość swawolnie, lubił zabawy, dobre jadło i picie. Po ukończeniu studiów w Kartaginie zamieszkał z młodą kobietą, z którą żył przez piętnaście lat. Miał z nią syna imieniem Adeodat.
Poszukując własnej filozofii życia w 374 r. Augustyn założył w Tagaście szkołę gramatyki, następnie podobną w Kartaginie, wreszcie w 383 r. w Rzymie. Rok później w Mediolanie uzyskał stanowisko retora. Tu zetknął się ze św. Ambrożym, biskupem mediolańskim. Po lekturze listów apostoła Pawła do Rzymian podjął ostateczną decyzję zmiany sposobu życia. W przededniu Paschy 387 r. wraz ze swoim synem przyjął chrzest i udał się do Afryki. Sprzedał swój skromny majątek i w Tagaście założył monaster, w którym przebywał do 391 r. Wówczas, wbrew własnej woli, otrzymał święcenia kapłańskie, a pięć lat później wybrano go biskupem Hippony.
Augustyn sprawował swój urząd przez trzydzieści cztery lata. Był jedynym z największych biskupów chrześcijańskich Afryki Północnej. Sprawiedliwie, bezinteresownie i ze współczuciem kierował powierzonymi mu wiernymi. Przez cały ten okres wiele pisał, pozostawiając po sobie ogromną spuściznę: sto trzynaście ksiąg i traktatów, ponad dwieście listów i blisko czterysta kazań. Do najcenniejszych z jego pism należą: "Wyznania", "O katechizacji ludzi prostych", "O wierze i symbolu wiary" oraz "O państwie Bożym".
Św. Augustyn zmarł w 430 r. w Hipponie i został pochowany w miejscowej katedrze. Później w obawie przed Wandalami jego ciało przeniesiono na Sardynię, a następnie do Pavii, gdzie w klasztorze augustynianów znajduje się do dnia dzisiejszego. Kościół rzymskokatolicki uważa błogosławionego Augustyna za jednego z czterech wielkich łacińskich Doktorów Kościoła. W Cerkwi prawosławnej jest dużo mniej znany i popularny.
Najstarsze wyobrażenia świętego pochodzą z VI w., ale popularność zyskały dopiero w XIV w. Na ogół przedstawiany jest jako biskup, rzadziej jako mnich. W sztuce zachodniej jego atrybutami są: płonące serce przebite strzałą (symbol Bożej miłości) lub chłopiec z łyżką i muszlą. Niekiedy przedstawiany jest z modelem świątyni w dłoniach (odniesienie do Miasta Bożego) lub jako pokutnik pogrążony w ekstazie.
Imię Augustyn wywodzi się od łacińskiego słowa augustus- "poświęcony, święty, wzniosły, szczęśliwy". Może też oznaczać "syn Augusta; należący do Augusta" bądź "urodzony w miesiącu Augusta (tj. w sierpniu)".
opr. Jarosław Charkiewicz