Zostań przyjacielem cerkiew.pl
CYRYL znad Jeziora Białego, mnich (Prepodobnyj Kiriłł, igumien Biełozierskij), 9/22 czerwca, zm. 1427.
Urodził się w 1337 r. w bogatej moskiewskiej rodzinie. Jeszcze w dzieciństwie został sierotą. Wychowywał się w domu bogatych krewnych. Przed chłopcem otworem stała wspaniała kariera, jednak on zdecydował się wstąpić do monasteru.
Kosma (świeckie imię Cyryla) rozdał biednym wszystko co posiadał i mając trzydzieści lat złożył śluby zakonne w Monasterze Simonowskim w Moskwie. Tam pod opieką starca Michała niósł trudy życia zakonnego w monasterskiej kuchni. Tu też kilkakrotnie spotykał się ze św. Sergiuszem z Radoneża, odwiedzającym wspólnotę swego krewnego.
W 1390 r. na prośby braci Cyryl został przełożonym monasteru, jednak tęskniąc za samotnością i iście ascetycznym życiem szybko pozostawił tę funkcję. Wraz z mnichem Terapontem udał się w okolice Jeziora Białego. Tam zamieszkał w samotni. Wkrótce wokół niego zgromadzili się inni mnisi pragnący ascetycznego życia. Tak założono słynny Monaster Kiryło-Biełozierski, którego Cyryl został pierwszym ihumenem. On też był autorem obowiązujących we wspólnocie niezwykle surowych zasad życia mniszego.
Obdarzony darem przepowiadania przyszłości i czynienia cudów św. Cyryl zmarł w 1427 r. Jego ciało spoczęło w założonym przez niego monasterze, gdzie znajduje się do dnia dzisiejszego. Jest jednym z najbardziej czczonych mnichów północnej Rosji.
Święty przedstawiany jest w czarnym habicie zakonnym bez nakrycia głowy. Ma siwą, szeroką brodę i niewielką łysinę czołową. Niekiedy ukazywany jest z długimi, spadającymi na plecy włosami. Ręce ma uniesione w geście modlitewnym bądź trzyma w nich (niekiedy zwinięty) zwój ze słowami: "Nie smućcie się tym bracia, lecz rozumiejcie, że jeśli czyny moje będą przez Boga pożądane, to miejsce to nie zubożeje".
Imię Cyryl pochodzi od greckiego wyrazu kyrios - "pan" (także w znaczeniu Pan Bóg). Niektórzy wywodzą je od perskiego słowa oznaczającego "słońce".
opr. Jarosław Charkiewicz