Zostań przyjacielem cerkiew.pl
FILARET MIŁOŚCIWY, sprawiedliwy (Prawiednyj Fiłaret Miłostiwyj), 1/14 grudnia.
Żył w VIII w. we wsi Amni w Grecji. Jego rodzice byli ludźmi bogatymi i pobożnymi. W takim też duchu wychowali syna. Gdy podrósł, znaleźli mu narzeczoną imieniem Teozwa, z którą się ożenił. Małżonkowie mieli syna i dwie córki.
Filaret był znany ze swej wyjątkowej szczodrości i współczucia wobec biednych, chorych, wdów i sierot. Nigdy nie odmawiał pomocy przychodzącym do niego z prośbą, za co otrzymał przydomek "Miłościwy". Jednak pewnego razu na kraj napadł wróg. Filaret utracił prawie cały swój dobytek. Widząc w tym wolę Bożą, nie popadł w rozpacz i w dalszym ciągu w miarę możliwości pomagał biedniejszym od siebie.
Po jakimś czasie nieoczekiwanie jego sytuacja materialna znacznie poprawiła się. Oto jedna z wnuczek imieniem Maria została żoną cesarza Konstantyna. Filaret wraz z całą rodziną przeniósł się wówczas do Konstantynopola i został hojnie obdarowany przez władcę. Nie zaprzestał przy tym swej działalności dobroczynnej, którą kontynuował aż do śmierci. Zmarł w głębokiej starości w 792 r. Pochowano go w jednym z monasterów w stolicy cesarstwa. W ceremonii pogrzebowej wzięła udział niezliczona liczba osób, którym święty szczodrze pomagał za życia.
Po śmierci męża Teozwa powróciła w rodzinne strony i cały majątek przekazała na odbudowę cerkwi zniszczonych podczas najazdu Persów. Koło grobu św. Filareta długo miały miejsce cudowne uzdrowienia.
Święty jest adresatem modlitw wiernych w wielu intencjach. Rodzice proszą go o dobrych mężów dla córek, podróżujący morzem o uchronienie przed burzą i utonięciem, więzieni o uwolnienie z niewoli. Jest również wstawiennikiem wdów, sierot, biednych i znajdujących się w potrzebie.
W ikonografii święty przedstawiany jest w nietypowy sposób. Jest starym człowiekiem z siwą brodą, odzianym w czerwony płaszcz i trzymającym przed sobą woreczek z pokarmem, który rozdawał ubogim.
oprac. Jarosław Charkiewicz