Jan Miłosierny, patriarcha Aleksandrii (620)

JAN MIŁOŚCIWY, patriarcha aleksandryjski (Swiatitiel Ioann Miłostiwyj, patriarch Aleksandrijskij), 12/25 listopada.

Urodził się około 550 r. z Amathonte na Cyprze. Jego ojciec, należący do najznakomitszych obywateli miasta, zadbał o staranne wykształcenie syna. Aby spełnić życzenie rodziców w młodym wieku ożenił się. Niestety, szalejąca epidemia wkrótce pozbawiła go żony i dzieci. Kiedy został sam rozdał cały swój majątek ubogim i zaczął prowadzić ascetyczne życie.

W 610 r. Jana wybrano patriarchą aleksandryjskim. Sprawując tę funkcję wiele czasu poświęcił walce z herezją monofizytyzmu oraz nadużyciami, które zakradły się do Cerkwi egipskiej. Zbudował też wiele świątyń. Najbardziej zasłynął na polu miłosierdzia. Licznych aleksandryjskich ubogich nazywał "swymi panami". Miał ich dokładną listę i codziennie polecał wydawać im żywność i zaspokajać doczesne potrzeby. Dla chorych zakładał przytułki, bezdomnych i sierot specjalne domy. Organizując to umiał wykorzystać środki posiadane przed miejscowych bogaczy.

Tymczasem wybuchła wojna. Persowie wtargnęli do Ziemi Świętej i zbliżyli się do Egiptu. Patriarcha udał się do Konstantynopola z prośbą o pomoc. Nie dopłynął jednak do celu. 11 listopada 620 r. zmarł w rodzinnym mieście na Cyprze. Tam też pochowano jego ciało, które później przewieziono do Konstantynopola. Obecnie relikwie spoczywają w Presburgu (Węgry).

Wśród wielu pism, które święty pozostawił po sobie do nas dotrwały jedynie fragmenty "Żywotu św. Tychona patriarchy aleksandryjskiego".

Do św. Jana Miłościwego wierni modlą się w biedzie i potrzebie, proszą o wsparcie wdowom, sierotom, ubogim i pozbawionym wszelkiej pomocy.

Na ikonach święty jest siwobrodym starym mężczyzną odzianym w strój biskupi, w dłoniach trzymającym Ewangelię.

Imię Jan pochodzi z języka hebrajskiego i oznacza "Bóg jest łaskawy".

opr. Jarosław Charkiewicz