Kapiton, biskup Chersonezu (IV)

KAPITON, biskup męczennik (Swiaszczennomuczenik Kapiton), 7/20 marca.

Biskup Kapiton został wysłany do Chersonezu przez cesarza Konstantyna Wielkiego (306-337), po śmierci św. biskupa Eteriusza. Chrześcijanie przyjęli go z radością, jednak poganie domagali się od nowego biskupa znaku, żeby uwierzyć w Boga. Pokładając całą nadzieję w Panu, św. Kapiton wziął swój omoforion i wszedł do płonącego ogniska, gdzie spędził dłuższy czas na modlitwie. Jakby odpowiadając na pytanie postawione przez Salomona: "Czy może kto zgarnąć ogień do swojego zanadrza, a jego odzienie się nie spali?" (Przyp 6,27), święty Kapiton wyszedł nietknięty z ogniska niosąc w felonionie (fiełoni, ryzie) rozżarzone węgle. Widząc to, wielu pogan uwierzyło w moc chrześcijańskiego Boga. O tym cudzie i wielkiej wierze św. Kapitona obwieszczono cesarzowi Konstantemu i ojcom Pierwszego Soboru Powszechnego (325 r.).

Po kilku latach, biskup Kapiton udał się do Konstantynopola, lecz burza zniosła statek do ujścia Dniepru. Mieszkający tam poganie zabrali statek i utopili wszystkich, którzy byli na pokładzie, w tym i św. Kapitona. Pomimo, że zdarzyło się to 21 grudnia, Cerkiew wspomina św. Kapitona 7 marca, wraz z innymi biskupami męczennikami chersonezkimi.

Imię Kapiton pochodzi z łaciny i oznacza "mający wielką głowę".

opr. Piotr Makal