Klemens, biskup Rzymu (101)

Zdjęcie przedstwiającego postać św. Klemens, biskup Rzymu (101)

KLEMENS, papież rzymski, męczennik (Swiaszczennomuczenik Klimient, papa Rimskij), 25 listopada/7 grudnia.

Przypuszcza się, iż był niewolnikiem pochodzenia żydowskiego. Wyzwolił go patrycjusz rzymski Klemens. Takie same imię, z wdzięczności przyjął przyszły papież. W dzieciństwie stracił rodziców i był wychowywany przez pogan. Nie znając miłości najbliższych dorastał smutny i zamknięty w sobie. Pewnego razu jakiś chrześcijanin opowiedział mu o Chrystusie i życiu wiecznym. Młodzieniec odnalazł w tym sens życia i postanowił udać się do miejsc, gdzie głoszą apostołowie. Słuchał apostoła Barnaby i apostoła Piotra. Uwierzył w Chrystusa i z rąk Piotra przyjął chrzest. Początkowo podróżował wraz z nim, a następnie z apostołem Pawłem.

Za gorliwość w głoszeniu Słowa Bożego Klemensa mianowano czwartym z rzędu (po apostole Piotrze, Linie i Klecie) biskupem rzymskim. Sprawował ten urząd przez dziewięć lat, jak podawano początkowo w latach 92-101, a jak uważa się obecnie (co jest bardziej prawdopodobne) w latach 88-97. Nawrócenie na chrześcijaństwo przez Klemensa przedstawicieli wielu znanych rzymskich rodów spowodowało gniew cesarza Trojana. Doprowadził on do zesłania świętego na ciężką pracę w kamieniołomach na Krymie. Również tam papież nie zaprzestawał głosić Dobrej Nowiny i powoływał do życia wciąż nowe wspólnoty. Z tego powodu cesarz rozkazał utopić go w Morzu Czarnym z przywiązaną do szyi kotwicą. Miało to miejsce w 101 r. lub 97 r. Co do męczeńskiej śmierci hierarchy nie ma przekonujących dowodów.

W 868 r. święci równi apostołom Cyryl i Metody odnaleźli relikwie św. Klemensa i przywieźli je do Rzymu. Tu zostały przyjęte z najwyższymi honorami przez papieża Hadriana II i złożone w bazylice poświęconej jego pamięci.

Męczennik Klemens jest autorem dwóch listów skierowanych do wspólnot w Koryncie, które są pierwszymi pod względem chronologicznym (po listach apostolskich) pismami przedstawiającymi naukę chrześcijańską.

Na ikonach święty przedstawiany jest jako siwobrody, starszy mężczyzna w biskupich szatach, często z kędzierzawymi włosami. Zazwyczaj prawą dłoń ma uniesioną w błogosławieństwie, a lewą trzyma Ewangelię.

Sztuka zachodnia przedstawia go w pontyfikalnym stroju papieskim. Na Zachodzie uważany jest za opiekuna dzieci, górników, kamieniarzy, kapeluszników, marynarzy. Głównymi atrybutami świętego jest kotwica (którą uwiązano mu u szyi) i Baranek Apokalipsy. W Kościele rzymskokatolickim otrzymał tytuł patrona narodów słowiańskich. W Cerkwi jest dużo mniej znany niż na Zachodzie.

Imię Klemens pochodzi od łacińskiego słowa clemens - "łagodny, spokojny; łaskawy, pobłażliwy".

opr. Jarosław Charkiewicz