Matrona Konstantynopolska (ok. 492)

MATRONA Z KONSTANTYNOPOLA, mniszka (Prepodobnaja Matrona Konstantinopolskaja, podwizawszajasia w mużskom obrazie), 9/22 listopada.

Urodziła się u schyłku IV w. Pochodziła z prowincji Pamfilia w Azji Mniejszej. Umęczona cierpieniami, których zaznała od swojego męża, uciekła z domu. Przebrała się w ubranie eunucha i nazywając siebie męskim imieniem Babilas, ukryła się w męskim monasterze świętego Wasjana.

Po pewnym czasie, poznając życie mnisze, Matrona przeniosła się do położonej w Jerozolimie żeńskiej wspólnoty zakonnej. Następnie, gdy okrzepła duchowo, zamieszkała w Konstantynopolu i założyła własny monaster. Tam, mając sto lat, około 492 r. w pokoju zakończyła swe długie, ascetyczne życie.

W ikonografii święta przedstawiana jest w czarnych, mniszych szatach z rękoma złożonymi na piersiach w modlitewnym geście.

Imię Matrona pochodzi wprost od łacińskiego słowa matrona - "pani".

opr. Jarosław Charkiewicz