Zostań przyjacielem cerkiew.pl
MICHAŁ, metropolita kijowski (Swiatitiel Michaił, pierwyj mitropolit Kijewskij), 30 września/13 października.
Był mnichem bliżej nieznanego pochodzenia. Według jednych był Syryjczykiem, według innych Bułgarem, inni twierdzili, że był Serbem lub Grekiem. Na Ruś przybył na prośbę patrz św. księcia Włodzimierza, przysłany przez patriarchę konstantynopolitańskiego dla szerzenia tam wiary chrześcijańskiej.
Mianowany pierwszym metropolitą kijowskim Michał prowadził działalność iście apostolską. Wraz z przybyłymi z nim z Grecji duchownymi, położył znaczne zasługi w szerzeniu Słowa Bożego na Rusi. Chrzcił i nauczał miejscowy lud, walczył z pogaństwem. Równocześnie wspierał budowę prawosławnych świątyń i obsadzał powstające parafie doświadczonymi duchownymi. Podczas swych licznych podróży dotarł też do Rostowa i Nowogrodu.
Metropolita Michał charakteryzował się niezłomnością w działaniu i ojcowską miłością do ludu. Miał też nieprzeciętne cechy charakteru. Był niezwykle pokorny i dobrotliwy. Zmarł w 992 r. Pochowano go w kijowskiej Dziesięcinej cerkwi. Stąd jego relikwie przeniesiono do cerkwi Przenajświętszej Bogarodzicy, a w 1730 r. spoczęły w Ławrze Kijowsko-Pieczerskiej.
Na ikonach święty przedstawiany jest jako siwobrody, łysiejący, stary człowiek w liturgicznych szatach biskupich, a niekiedy również w mitrze. Najczęściej prawą dłonią błogosławi, a w lewej trzyma Ewangelię. Na niektórych wizerunkach jako atrybut posiada odróżniające go od innych świętych biskupów przygotowane do udzielenia błogosławieństwa dikeriony i trikeriony.
Imię Michał pochodzi z hebrajskiego mikha'el - "któż jest jak Bóg".
oprac. Jarosław Charkiewicz