Nektariusz z Eginy, metropolita Pentapolis (1920)

Zdjęcie przedstwiającego postać św. Nektariusz z Eginy, metropolita Pentapolis (1920)

NEKTARIUSZ KEFALAS, metropolita Pentapolis (Swiatitiel Nektarij Kefalas, mitropolit Pentapolskij), 8/21 listopada

Urodził się 1 października 1846 r. w Siliwrii koło Konstantynopola, w ubogiej, wielodzietnej rodzinie. Na chrzcie dano mu na imię Anastazy. Wychowywany przez rodziców w duchu pobożności, od dzieciństwa wyróżniał się wśród innych dzieci wyjątkową pokorą i skromnością. Mając czternaście lat udał się do Konstantynopola, gdzie ciężką pracą na własną rękę uzyskiwał środki na naukę. W wieku dwudziestu lat przyjechał na wyspę Chios, gdzie został nauczycielem. Po pracy zamykał się w swym pokoju i pogrążony w modlitwie, jedząc tylko raz dziennie, doskonalił się duchowo.

W 1875 r. Anastazy złożył śluby zakonne otrzymując imię Łazarz, a dwa lata później śluby mantijne z imieniem Nektariusz oraz święcenia diakonatu. Marzył o pustelniczym życiu na Świętej Górze Atos, lecz znajomość z patriarchą aleksandryjskim dała mu możliwość studiowania na fakultecie teologii w Atenach. W 1885 r. ukończył teologię, powrócił do Aleksandrii i rok później otrzymał świecenia kapłańskie. Dzięki swej pokorze i zdolnościom szybko zaczął piąć się po szczeblach cerkiewnej kariery, co powodowało zawiść ze strony części osób na dworze.

W 1889 r. Nektariusza wyświęcono na biskupa Pentapolis. Ukochany przez wiernych zaczął być uważany za pretendenta do tronu św. apostoła Marka. Niechętni jego sławie hierarchowie już po roku doprowadzili do usunięcia go z katedry i wydalenia z Egiptu. Nie próbując nawet bronić się, wyjechał do Aten. Wszędzie głosząc Słowo Boże, w 1894 r. został rektorem seminarium duchownego w Rhizarion, a wkrótce potem starcem i prawdziwym ojcem duchowym Grecji. Jego świętość stała się oczywista i potwierdzana przez czynione cuda.

W 1904 r. Nektariusz rozpoczął budowę żeńskiego monasteru na wyspie Egina koło Aten. Cztery lata później całkowicie zajął się jego kierowaniem i organizacją. Zmarł w Atenach w 1920 r. Grób świętego (zachował się tylko szkielet) otwarto 2 września 1953 r. W 1961 r. został kanonizowany przez Patriarchat Kostantynopolitański.

Święty Nektariusz zwany jest często Nektariuszem z Eginy. Jest jednym z najbardziej znanych współczesnych świętych greckich.

W ikonografii Nektariusz przedstawiany jest w biskupich szatach (lub czarnej mantii) z czarnym kłobukiem na głowie. Zazwyczaj prawą ręką błogosławi, w lewej trzyma zamkniętą Ewangelię. Ma siwą, średniej długości brodę.

oprac. Jarosław Charkiewicz