Piotr, metropolita moskiewski (1326)

Zdjęcie przedstwiającego postać św. Piotr, metropolita moskiewski (1326)

PIOTR, metropolita moskiewski, cudotwórca (Swiatitiel Pietr, mitropolit Moskowskij i wsieja Rusi czudotworec), 21 grudnia/3 stycznia (rocznica śmierci), 24 sierpnia/6 września (rocznica przeniesienia relikwi w 1479 r.) i 5/18 października (Sobór pięciu świętych hierarchów moskiewskich).

Pochodził z Wołynia. Drogę życia zakonnego wybrał mając zaledwie dwanaście lat. Będąc mnichem szczególnie lubił czytać Biblię i pisać ikony.

W wieku dojrzałym Piotr założył własny monaster i został jego ihumenem. Wieści o jego świętym życiu zaczęły docierać do wszystkich zakątków kraju oraz samego księcia. W 1308 r. Piotr został metropolitą kijowskim i całej Rusi. W 1325 r. przeniósł swą katedrę do Moskwy, co podniosło rangę tego mało znanego jeszcze wówczas miasta i pomogło doprowadzić do zjednoczenia ziem ruskich pod berłem Moskwy. Za radą metropolity książę Iwan Daniłowicz wzniósł na moskiewskim Kremlu sobór Zaśnięcia Matki Bożej. W świątyni sam zbudował grobowiec, w którym spoczął po śmierci w 1326 r.

Metropolita Piotr, znany jeszcze za życia z daru jasnowidzenia, zasłynął po śmierci licznymi cudownymi uleczeniami. W 1339 r. otwarto grobowiec zmarłego i stwierdzono, że jego ciało nie uległo rozkładowi.

Został kanonizowany w 1340 r. W 1472 r. relikwie świętego przeniesiono do nowego soboru Zaśnięcia Matki Bożej na Kremlu. Przy nich właśnie całowano krzyż na znak wierności księciu moskiewskiemu oraz dokonywano wyboru i intronizacji zwierzchników Rosyjskiej Cerkwi Prawosławnej.

Święty Piotr nazywany jest zarówno metropolitą kijowskim (zgodnie z nazwą kierowanej przez siebie metropolii), jak i metropolitą moskiewskim (zgodnie z nazwą miasta w którym mieszkał i zmarł).

W ikonografii święty przedstawiany jest jako stary człowiek z siwą, zaokrągloną brodą. Ubrany jest w liturgiczne szaty biskupie ozdobione dużymi krzyżami oraz biały kłobuk. Zazwyczaj prawą dłoń ma uniesioną w błogosławieństwie, a w lewej trzyma Ewangelię. Niekiedy posiada makietą cerkwi w dłoniach. Najczęściej spotykamy go na ikonach "Soboru pięciu świętych hierarchów moskiewskich".

Imię Piotr pochodzi od greckiego słowa petros - "kamień" (lub petra - "skała, opoka").

opr. Jarosław Charkiewicz