Teodot z Ancyry (303)

Zdjęcie przedstwiającego postać św. Teodot z Ancyry (303)

TEODOT, męczennik (Muczenik Fieodot Ankirskij), 18/31 maja, 7/20 czerwca i 7/20 listopada.

 Żył w na przełomie III/IV w. w Ankarze, gdzie był właścicielem hotelu. W okresie prześladowań chrześcijan za rządów cesarza Dioklecjana, Teodot udostępnił swój hotel chrześcijanom, którzy często odprawiali tam nabożeństwa. Tymczasem sam odwiedzał męczenników w więzieniach, przynosząc im pocieszenie, pokrzepiając w wierze, a po ich śmierci zajmował się godnym pochówkiem.

Długo rządca nie wiedział nic o działalności Teodota. Wyszyło to na jaw dopiero wtedy, gdy pewnego razu męczeńską śmierć poniosło siedem kobiet (w tym ciotka Teodota). Pod osłoną nocy święty odnalazł ich ciała w jeziorze, dokąd zostały wrzucone z kamieniami u szyi i pochował je. Następnego dnia oprawcy odkopali zwłoki, a samego Teodota uwięzili i poddali torturom. Męczennik nie tylko nie wyrzekł się swej wiary, ale i poddawany coraz to innym torturom, demaskował kruchość pogaństwa. Rozwścieczeni oprawcy ścięli go mieczem, a ciało chcieli spalić. Rozpoczęła się jednak straszna burza, która nie pozwoliła na wzniecenie ognia. Dlatego też ciało męczennika pochowano. Wydarzenia te miały miejsca w 303 r.

Na ikonach święty przedstawiany jest zwykle w męczeńskich, szkarłatnych szatach, przykrytych lazurową tuniką. W prawej ręce trzyma krzyż, w lewej zwinięty zwój.

Imię Teodot pochodzi od greckiego imienia Theodotos, które oznacza "ofiarowany Bogu", od greckich słów z Theos — "Bóg" i dotos — "dany".

opr. Jarosław Charkiewicz