Wit z Rzymu (ok. 303)

WIT, męczennik (Muczenik Wit), 16/29 maja i 15/28 czerwca, zm. ok. 303.

Urodził się w końcu III w. na Sycylii w rodzinie bogatego poganina. Jeszcze będąc dzieckiem uwierzył w Chrystusa. Podczas prześladowań chrześcijan za Dioklecjana, ojciec dwunastoletniego chłopca, aby uratować syna przed prześladowaniami i niechybną śmiercią wziął go do siebie i długo przekonywał, aby wyrzekł się Boga. Gdy prośby ani groźby nie pomogły, postanowił sam go uśmiercić. O niecnym zamiarze dowiedział się, również będący chrześcijaninem, służący Wita - św. Modest. Wraz ze swą żoną św. Kresencją, dawną nianią Wita, wykradli go i ukryli się w Lukanii w południowych Włoszech. Pojmano ich jednak i przewieziono do Rzymu. Po ciężkich torturach, które nie doprowadziły do wyrzeczenia się Chrystusa, ponownie zostali przewiezieni do Lukanii, gdzie ponieśli męczeńską śmierć. Miało to miejsce około 303 r.

Początkowo św. Wit był czczony szczególnie we Włoszech i Niemczech. W 836 r. jego relikwie przeniesiono do opactwa w Korbei w Westfalii, a później do Pragi w Czechach, gdzie do dziś znajdują się w dedykowanym mu soborze.

Do św. Wita wierni modlą się przy różnych dolegliwościach, zwłaszcza padaczce i pląsawicy. Modlitwy do niego mają też chronić przed napaścią niebezpiecznych zwierząt. Na Zachodzie uważany jest za orędownika przy chorobach oczu, histerii, chorobach nerwowych, modlą się do niego niewidomi i głuchoniemi. Jest tam patronem aptekarzy, aktorów, artystów, górników, karczmarzy, kotlarzy, tancerzy i warzelników.

W ikonografii święty przedstawiany jest jako kilkuletnie dziecko w krótkiej tunice i czerwonym płaszczyku. Niekiedy w dłoni trzyma męczeński krzyż. Zazwyczaj przedstawiany jest ze św. Modestem - siwobrodym starcem z krzyżem w dłoni, ubranym w ciemny przewiązany pasem płaszcz.

W sztuce zachodniej zazwyczaj przedstawiany jest podczas mąk w kotle. Jego atrybutami są: lew (któremu według opowieści rzucono go na pożarcie, a ten przeżegnany znakiem krzyża położył się u stóp świętego), kogut, orzeł i uwiązany pies.

Imię Wit pochodzi prawdopodobnie od łacińskiego słowa vitus - "chętny, ochoczy". Niektórzy wywodzą je od łacińskiego vita - "życie" lub victis - "zwyciężony, pokonany".

opr. Jarosław Charkiewicz