Fabian, biskup Rzymu (250)

FABIAN, papież rzymski, męczennik (Swiaszczennomuczenik Fawij, papa Rimskij), 5/18 sierpnia.
Pochodził z rzymskiej rodziny. W latach 236-250 zajmował katedrę biskupa rzymskiego. Został wybrany na nią w wyjątkowy sposób. Historyk Euzebiusz opowiada, że kiedy około 236 r. w Rzymie kapłani i lud zebrali się, aby wybrać nowego biskupa, na głowę Fabiana zstąpiła gołębica. Był on wówczas zwykłym chłopem (według innych wiejskim duchownym) przybyłym do stolicy ze wsi. Na tak zaszczytne stanowisko wybrano go przez aklamację.
Do naszych czasów dotarło bardzo niewiele danych dotyczących okresu sprawowania przez niego funkcji biskupa. To on prawdopodobnie podzielił miasto na siedem okręgów kościelnych i na czele każdego postawił diakona oraz sprowadził do Rzymu z Sardynii ciała św. Hipolita i biskupa Poncjana. On również odkrył tajemnicę wiary chrześcijańskiej przed samym cesarzem Filipem i jego synem.
Biskup Fabian poniósł śmierć w 250 r. jako jeden z pierwszych męczenników w okresie prześladowań chrześcijan przez cesarza Decjusza. Został ścięty mieczem na arenie. Jego relikwie spoczywają w rzymskiej świątyni św. Paraskiewy. Na grobie świętego do naszych czasów zachowała się grecka inskrypcja.
Święty przedstawiany jest w biskupim stroju z Ewangelią w ręce. W tradycji zachodniej jego wizerunek jest bardziej charakterystyczny. Męczennik ma na sobie papieski pontyfikany strój. Przez Kościół rzymskokatolicki uważa go za patrona garncarzy. Posiada tam następujące atrybuty: gołębia na głowie, anioła z narzędziami męki, krucyfiks, miecz i palmę pierwszeństwa.

oprac. Jarosław Charkiewicz