Czytania liturgiczne na 21 stycznia 2023

Na Liturgii

soboty po Objawieniu:
Ap. Ef 6,10-17
Ef 6, 10

Ponadto, bracia moi, wzmacniajcie się w Panu i w mocy potęgi Jego.

Бра́тїе, возмога́йте ѡ҆ гдⷭ҇ѣ, и҆ въ держа́вѣ крѣ́пости є҆гѡ̀:

11

Włóżcie na siebie pełną zbroję Bożą, abyście mogli przeciwstawić się podstępom diabła.

ѡ҆блецы́тесѧ во всѧ̑ ѻ҆рꙋ̑жїѧ бж҃їѧ, ꙗ҆́кѡ возмощѝ ва́мъ ста́ти проти́вꙋ ко́знемъ дїа́вѡльскимъ,

12

Albowiem walka nasza nie jest przeciw krwi i ciału, lecz przeciw zwierzchnościom, przeciw władzom, przeciw władcom świata ciemności tego wieku, przeciw duchom nieprawości w przestworzach podniebnych.

ꙗ҆́кѡ нѣ́сть на́ша бра́нь къ {проти́вꙋ} кро́ви и҆ пло́ти, но къ нача́лѡмъ и҆ ко власте́мъ (и҆) къ мїродержи́телємъ тьмы̀ вѣ́ка сегѡ̀, къ дꙋховѡ́мъ ѕло́бы поднебє́снымъ.

13

Dlatego weźcie pełną zbroję Bożą, abyście mogli stawić opór w dniu złym i pokonawszy wszystko, ostać się.

Сегѡ̀ ра́ди прїими́те всѧ̑ ѻ҆рꙋ̑жїѧ бж҃їѧ, да возмо́жете проти́витисѧ въ де́нь лю́тъ и҆ всѧ̑ содѣ́ѧвше ста́ти.

14

Stójcie więc, przepasawszy biodra wasze prawdą i przywdziawszy pancerz sprawiedliwości,

Ста́ните ᲂу҆̀бо препоѧ́сани чрє́сла ва̑ша и҆́стиною, и҆ ѡ҆бо́лкшесѧ въ брѡнѧ̀ пра́вды,

15

i podwiązawszy nogi w gotowość głoszenia Ewangelii pokoju,

и҆ ѡ҆бꙋ́вше но́зѣ во ᲂу҆гото́ванїе бл҃говѣствова́нїѧ ми́ра:

16

ponad wszystko podnosząc tarczę wiary, którą możecie zgasić wszystkie ogniste strzały złego,

над̾ всѣ́ми же воспрїи́мше щи́тъ вѣ́ры, въ не́мже возмо́жете всѧ̑ стрѣ́лы лꙋка́вагѡ разжжє́нныѧ ᲂу҆гаси́ти:

17

i hełm zbawienia przyjmijcie, i miecz Ducha, to jest Słowo Boże.

и҆ шле́мъ спⷭ҇нїѧ воспрїими́те, и҆ ме́чь дꙋхо́вный, и҆́же є҆́сть гл҃го́лъ бж҃їй:

Ew. Mt 4,1-11
Mt 4, 1

W owym czasie, został Jezus przez Ducha wyprowadzony na pustynię, aby być kuszonym przez diabła.

Во вре́мѧ ѻ҆́но, возведе́нъ бы́сть і҆и҃съ дх҃омъ въ пꙋсты́ню и҆скꙋси́тисѧ ѿ дїа́вола,

2

I przepościwszy dni czterdzieści i nocy czterdzieści, na koniec zgłodniał.

и҆ пости́всѧ дні́й четы́редесѧть и҆ но́щїй четы́редесѧть, послѣдѝ взалка̀.

3

A przystąpiwszy do Niego kusiciel rzekł: – Jeśli jesteś Synem Bożym, powiedz, by te kamienie stały się chlebem.

И҆ пристꙋ́пль къ немꙋ̀ и҆скꙋси́тель речѐ: а҆́ще сн҃ъ є҆сѝ бж҃їй, рцы̀, да ка́менїе сїѐ хлѣ́бы бꙋ́дꙋтъ.

4

On zaś odpowiadając rzekł: – Napisane jest: Nie samym chlebem będzie żył człowiek, ale każdym słowem wychodzącym z ust Bożych.

Ѻ҆́нъ же ѿвѣща́въ речѐ: пи́сано є҆́сть: не ѡ҆ хлѣ́бѣ є҆ди́нѣмъ жи́въ бꙋ́детъ человѣ́къ, но ѡ҆ всѧ́цѣмъ гл҃го́лѣ и҆сходѧ́щемъ и҆зо ᲂу҆́стъ бж҃їихъ.

5

Wówczas wziął Go diabeł do świętego miasta i postawił Go na krawędzi dachu świątyni,

Тогда̀ поѧ́тъ є҆го̀ дїа́волъ во ст҃ы́й гра́дъ, и҆ поста́ви є҆го̀ на крилѣ̀ церко́внѣмъ,

6

i mówi Mu: – Jeśli jesteś Synem Bożym, rzuć się w dół. Napisano bowiem: Aniołom swoim rozkażę o Tobie i na ręce Cię wezmą, żebyś nie uraził o kamień stopy swojej.

и҆ глаго́ла є҆мꙋ̀: а҆́ще сн҃ъ є҆сѝ бж҃їй, ве́рзисѧ ни́зꙋ: пи́сано бо є҆́сть, ꙗ҆́кѡ а҆́гг҃лѡмъ свои̑мъ заповѣ́сть ѡ҆ тебѣ̀ (сохрани́ти тѧ̀), и҆ на рꙋка́хъ во́змꙋтъ тѧ̀, да не когда̀ преткне́ши ѡ҆ ка́мень но́гꙋ твою̀.

7

Rzekł mu Jezus: – Napisano też: Nie będziesz kusił Pana Boga twego.

Рече́ (же) є҆мꙋ̀ і҆и҃съ: па́ки пи́сано є҆́сть: не и҆скꙋ́сиши гдⷭ҇а бг҃а твоегѡ̀.

8

Znowu bierze Go diabeł na górę bardzo wysoką i pokazuje wszystkie królestwa świata i chwałę ich.

Па́ки поѧ́тъ є҆го̀ дїа́волъ на горꙋ̀ высокꙋ̀ ѕѣлѡ̀, и҆ показа̀ є҆мꙋ̀ всѧ̑ ца̑рствїѧ мі́ра и҆ сла́вꙋ и҆́хъ,

9

I mówi Mu: – To wszystko ci dam, jeśli upadłszy pokłonisz mi się.

и҆ глаго́ла є҆мꙋ̀: сїѧ̑ всѧ̑ тебѣ̀ да́мъ, а҆́ще па́дъ поклони́шимисѧ.

10

Wtedy mówi mu Jezus: – Odejdź ode Mnie, szatanie, napisano bowiem: Panu, Bogu twemu będziesz się kłaniał i Jemu jedynemu będziesz służył.

Тогда̀ гл҃а є҆мꙋ̀ і҆и҃съ: и҆дѝ за мно́ю, сатано̀: пи́сано бо є҆́сть: гдⷭ҇ꙋ бг҃ꙋ твоемꙋ̀ поклони́шисѧ и҆ томꙋ̀ є҆ди́номꙋ послꙋ́жиши.

11

Wówczas zostawia Go diabeł i oto aniołowie przystąpili i służyli Mu.

Тогда̀ ѡ҆ста́ви є҆го̀ дїа́волъ, и҆ сѐ, а҆́гг҃ли пристꙋпи́ша и҆ слꙋжа́хꙋ є҆мꙋ̀.