Abp Serafin (Sobolew)Mikołaj Sobolew urodził się 1 grudnia 1881 r. Ukończył seminarium w, a następnie Petersburską Akademię Duchowną. W 1907 r. Mikołaj przyjął postrzyżyny z imieniem Serafin i został kapłanem. Był nauczycielem w szkole teologicznej w Żytomierzu, inspektorem w Kostromskim Duchownym Seminarium, rektorem Woroneskiego Duchownego Seminarium. Podniesiony do godności archimandryty w 1912 r. Osiem lat później został biskupem pomocniczym w diecezji połtawskiej. W 1920 r. udał się na emigrację do Konstantynopola, a następnie skierował się do Bułgarii. Patriarcha Tichon mianował bp Serafina kierownikiem rosyjskich parafii w Królestwie Bułgarii z tytułem władyki boguczarskiego. Z biegiem czasu przeszedł do struktur Cerkwi Prawosławnej poza granicami Rosji. W 1946 r. wszedł ponownie w skład hierarchii patriarchatu moskiewskiego. Dwa lata później wziął udział w spotkaniu zwierzchników autokefalicznych Cerkwi w Moskwie. Podczas spotkania opowiedział się przeciwko ekumenicznej działalności Kościoła Prawosławnego. Zmarł 26 lutego 1950 r. w Sofii. Był autorem dzieł: „Nowe nauczanie o Sofii – Mądrości Bożej” (Sofia, 1935 r.), „Sergiusz Bułhakow jako wykładowca Pisma Świętego” (Sofia, 1936 r.), „Czy Rosyjska Cerkiew Prawosławna powinna uczestniczyć w ekumenicznym odrodzeniu?” (Moskwa, 1949), „Akatyst do św. Jana Rylskiego”, „Odstąpienie narodu rosyjskiego od wiary prawosławnej” (1978 r.), „Rosyjska ideologia” (Sofia 1937 r.; Jordanville 1981 r.). Warto dodać, że na przestrzeni całego życia, aż 11 razy przeczytał dwunastotomowe „Żywoty Świętych” autorstwa św. Dymitra Rostowskiego.
Na podst.:
http://pravoslavie.domainbg.com/
Stefan Dmitruk
