Zostań przyjacielem cerkiew.pl
ABRAHAMIUSZ BUŁGARSKI, męczennik, cudotwórca (Muczenik Awraamij Bołgarskij, Władimirskij czudotworec), 1/14 kwietnia i niedziela o paralityku (IV niedziela po Passze).
Pochodził od zamieszkujących w dolnym biegu Wołgi Bułgarów. Urodził się w połowie XIII w. i jako kupiec dorobił się znacznego majątku.
Będąc początkowo wyznawcą islamu, Abrahamiusz zainteresował się chrześcijaństwem i zapałał gorącą wiarą w Chrystusa. Zaczął przestrzegać wszystkich zasad życia chrześcijańskiego, udzielać pomocy biednym, chorym i cierpiącym. Rodakom Abrahamiusza nie podobało się jego zachowanie. Próbowali groźbami i namowami zmusić go do wyrzeczenia się wiary chrześcijańskiej i powrotu do islamu, ten jednak pozostał nieugięty.
Kiedy pewnego razu Abrahamiusz przyjechał do miasta Wielkie Bułgary, mahometanie, widząc jego gorącą wiarę, pojmali go i na rynku miejskim odrąbali głowę. Miało to miejsce 1 kwietnia 1229 r.
Kupcy ruscy, będący świadkami męczeńskiej śmierci Abrahamiusza, zabrali i pogrzebali jego ciało, zaś po roku, 6 marca 1230 r., przenieśli do Włodzimierza. Tam relikwie męczennika uroczyście spotkał: wielki książę Jerzy Wsiewołodowicz, jego małżonka, duchowieństwo i mieszkańcy miasta. W procesji przeniesiono je i złożono w Monasterze Zaśnięcia Matki Bożej.
Po śmierci Abrahamiusza miasto Wielkie Bułgary doszczętnie spłonęło, co uznano za karę Bożą za dokonane tam zabójstwo.
Pomimo przydomka "Bułgarski", kult św. Abrahamiusza nie rozprzestrzenił się poza teren Rusi.
Święty przedstawiany jest zwykle w szatach książęcych z krzyżem w prawej ręce. Ma ciemne, siwiejące włosy i brodę.
Imię Abrahamiusz pochodzi od hebrajskiego imienia Abraham - "ojciec wielu narodów".
opr. Jarosław Charkiewicz