Zostań przyjacielem cerkiew.pl
ANNA, sprawiedliwa, prorokini (Prawiednaja Anna proroczica), 3/16 lutego i 28 sierpnia/10 września.
Anna była kobietą bogobojną, córką Fanuela z plemienia Aser. Przez siedem lat żyła z mężem. Gdy zmarł, zamieszkała przy Świątyni jerozolimskiej. "Nie odchodząc od świątyni, postem i modlitwą służąc Bogu dniem i nocą". Podobnie jak starzec Symeon, oczekiwała na "radość Izraela".
Po ponad sześćdziesięciu latach przebywania przy Świątyni Święty Duch objawił Annie, że znajduje się tam Chrystus. Gdy ujrzała Zbawiciela, zaczęła z radości płakać i dołączyła swój starczy głos do słów św. Symeona: "Teraz, o Władco, pozwól odejść słudze Twemu w pokoju według słowa Twojego. Bo moje oczy ujrzały Twoje zbawienie...". Miała wówczas osiemdziesiąt cztery lata.
Prorokini Anna jest uważana za prototyp prawowiernych wdów. W ikonografii ukazywana jest jako stara kobieta, zazwyczaj towarzysząca św. Symeonowi w momencie przyniesienia Chrystusa do Świątyni. Stoi za nim, kierując swe spojrzenie na Bogarodzicę. Niekiedy trzyma w ręce zwinięty zwój z proroctwem.
Imię Anna pochodzi z hebrajskiego słowa hannah - "łaska".
opr. Jarosław Charkiewicz