Dominika (ok. 474)

Zdjęcie przedstwiającego postać św. Dominika (ok. 474)

DOMINIKA, mniszka, diakonisa (Prepodobnaja Domnika, diakonisa) 8/21 stycznia, zm.

Żyła na przełomie IV i V wieku. pochodziła z Kartaginy, skąd przybyła do Konstantynopola za czasów cesarza Teodozjusza Wielkiego (346/347 - 395). Św. patriarcha Nektariusz udzielił jej chrztu i uczynił diakonisą. Wkrótce wstąpiła do monasteru i tam osiągnęła wyżyny doskonałości. Słynęła z wielu cudów - leczyła chorych, ratowała tonących w morzu, miała dar proroczy, doznawała wielu objawień. Zmarła w głębokiej starości (474 r.), przepowiedziawszy dzień swego odejścia do Pana.

Dominika to imię łacińskie, oznacza "należącą do Pana".

opr. Piotr Makal