Zostań przyjacielem cerkiew.pl
EUDOKIA, mniszka, męczennica (Prepodobnomuczenica Jewdokija), 1/14 marca.
Urodziła się w końcu I w. w fenickim mieście Heliopolis jako Samarytanka. Będąc młodą kobietą, dzięki swej urodzie cielesnej, zdobyła wielkie bogactwo. Żyła grzesznie, nie znając wiary chrześcijańskie, nie myśląc o życiu wiecznym ani o karze, która może ją spotkać za takie postępowanie. Jednak pewnego razu jej życie odmieniło się na zawsze.
Po sąsiedzku zatrzymał się na noc pewien pokorny mnich, powracający do swego monasteru z pielgrzymki po świętych miejscach. Jak zawsze o północy wstał, by wypełnić swą regułę modlitewną. Głośno modlił się i ze łzami w oczach czytał fragment Pisma Świętego opowiadający o Sądzie Ostatecznym. Bóg sprawił, że właśnie wtedy obudziła się Eudokia. Słowa Biblii tak głęboko zapadły w jej sercu, że następnego dnia rozkazała wezwać do siebie mnicha i prosiła go, by wskazał jej drogę do życia wiecznego.
Nawrócona na wiarę chrześcijańską odbyła pokutę, przyjęła chrzest i uwolniła niewolników. Poprzez miejscowego biskupa rozdała biednym wszystkie bogactwa, a sama złożyła w monasterze śluby czystości. Wkrótce też została jego ihumenią i zasłynęła z licznych cudów, m.in. wskrzeszania umarłych.
Eudokia spędziła w monasterze pięćdziesiąt sześć lat, a swe życie zakończyła męczeńską śmiercią w 152 r. Jako chrześcijanka, która nie chciała wyrzec się swej wiary, została ścięta mieczem.
Do św. Eudokii z modlitwą zwracają się kobiety, nie mogące zajść w ciążę.
Święta przedstawiana jest w ciemnych szatach mniszki. Krzyż trzyma w prawej ręce, a lewą ma złożoną w geście modlitewnym, na innych ikonach jest odwrotnie.
Imię Eudokia (Eudoksja) pochodzi od złożenia dwóch greckich słów: eu - "dobrze" i doksa - "sława, opinia, mniemanie".
opr. Jarosław Charkiewicz