Eupraksja z Konstantynopola, dziewica (413)

EUPRAKSJA Z KONSTANTYNOPOLA, mniszka (Prepodobnaja Jewpraksija Konstantinopolskaja, Mładszaja), 25 lipca/7 sierpnia.

Urodziła się około 382 r. w Konstantynopolu. Była córką senatora Antygona. Po śmierci ojca, gdy miała zaledwie siedem lat, matka zabrała ją do Monasteru w Tabbenisi w środkowym Egipcie. Na życzenie dziecka pozostawiono ją na pewien czas pod opieką grupy mniszek.

Po śmierci matki Euprakseda zerwała zaręczyny, które rodzice zawarli z synem innego senatora, gdy miała zaledwie pięć lat. Rozdała cały majątek biednym i zupełnie porzuciła świeckie życie. Wszystkie pokusy powrotu do niego zwalczała podejmując najcięższe prace dla wspólnoty zakonnej i narzucając sobie surowe posty (np. nic nie jedząc przez cały tydzień). Wywołało to zawiść innych sióstr, które oskarżyły ją o zarozumialstwo i hipokryzję. Swą łagodnością i cierpliwością Euprakseda umiała jednak odzyskać ich zaufanie. Za pobożne życie dostąpiła daru uzdrawiania chorych oraz wyganiania nieczystych mocy. Zmarła w Egipcie w 413 r.

Prawosławna hagiografia zna jeszcze jedną świętą o takim samym imieniu. Dla odróżnienia Euprakseda z Konstantynopola, zwana jest Młodszą, druga zaś Eupraksedą Starszą (Jewpraksija Tawienskaja, Starszaja, 12/25 stycznia, zm. 393 r.).

Święta przedstawiana jest w zwykłym typie mniszki, niczym nie wyróżniającej się kobiety w czarnym habicie. Niekiedy ikonografia ukazuje ją razem ze św. diakonissą Olimpiadą, której pamięć Cerkiew czci tego samego dnia. Towarzyszka św. Eupraksedy ma na sobie takie same szaty, a w ręce krzyż.

Imię Euprakseda pochodzi od złożenia greckich słów eu - "dobrze" praxis - "działanie".

opr. Jarosław Charkiewicz