Zostań przyjacielem cerkiew.pl
HIOB, patriarcha moskiewski (Swiatitiel Iow, patriarch Moskowskij i wsieja Rusi), 5/18 kwietnia (rocznica przeniesienia relikwii w 1652 r.) i 19 czerwca/2 lipca (rocznica śmierci).
Był synem urzędnika z Guberni Twerskiej. Rodzice oddali go do Monasteru Starickiego, gdzie w 1556 r. złożył śluby zakonne. Tam przeszedł wszystkie szczeble życia mniszego od nowicjusza do archimandryty.
W 1581 r. Hioba mianowano biskupem kołomienskim, pięć lat później arcybiskupem rostowskim, a w następnym roku metropolitą moskiewskim. Gdy w latach osiemdziesiątych XVI w. w Rosji dojrzewała decyzja powołania do życia patriarchatu, Hiob był pierwszym kandydatem do godności patriarchy. Powszechnie go szanowano. Posiadał wspaniałą pamięć (znał na pamięć cały Nowy Testament, Psałterz i teksty wszystkich nabożeństw), lubił codziennie sprawować Świętą Liturgię, nieustannie pościł, nie pił wina, nikogo nie ganił i wszystkim wybaczał grzechy.
W 1589 r. w obecności patriarchy konstantynopolitańskiego Jeremiasza i cara Rosji Fiodora Iwanowicza Hioba wybrano na pierwszego patriarchę moskiewskiego i całej Rusi. Uroczystości intronizacji odbyły się 26 stycznia w soborze Zaśnięcia Matki Bożej na moskiewskim Kremlu. Był to akt o znaczeniu historycznym i religijnym. Rosja stawała się "Trzecim Rzymem", państwem samodzielnym i wielkim.
W czasie panującej tu "Wielkiej Smuty", w 1605 r. zwolennicy łże-Dymitra pozbawili Hioba tronu. Zmarł on i został pochowany w Monasterze Starickim w 1607 r. Rosyjska Cerkiew Prawosławna zaliczyła go do grona świętych w 1989 r. Jest jednym z największych ruskich hierarchów końca XVI w. w Rosji.
Na ikonach święty przedstawiany jest w sposób typowy dla świętych hierarchów. Jest starym człowiekiem z siwą, zaokrągloną u dołu brodą. Ubrany w bogate biskupie szaty z dużymi krzyżami, na głowie ma mitrę (lub biały patriarszy kłobuk). Prawą ręką błogosławi, w lewej trzyma Ewangelię.
Imię Hiob pochodzi z hebrajskiego i oznacza "prześladowany".
opr. Jarosław Charkiewicz