Zostań przyjacielem cerkiew.pl
HONORAT, biskup Arles (Swiatitiel Onor, jepiskop Arleskij), 16/29 stycznia. Urodził się około 350 r. w Galii (Francji). Pochodził z dostojnej rodziny rzymskich namiestników. Przyjął chrzest, gdy był jeszcze młodzieńcem. Czytając żywoty świętych zapragnął naśladować ich bohaterów. Podobno, nie zachowując umiaru w zadawanych sobie pokutach, nabawił się ciężkiej choroby. Po pielgrzymce, którą odbył wraz z bratem do Egiptu i Palestyny, około 410 r. osiedlił się na bezludnej wysepce koło Cannes, która potem otrzymała nazwę św. Honorata.
Niebawem obok mistrza zaczęli gromadzić się uczniowie, m.in. św Lupus z Troyes. Tak powstał jeden z najsłynniejszych w średniowieczu ośrodków życia zakonnego - Monaster w Lerins, gdzie żyło wielu mnichów, którzy dostąpili świętości. Kierując klasztorem starał się, aby nikt we wspólnocie nie czuł się przygnębiony, zmęczony lub niepotrzebny. Sam uczynił przy tym wiele cudów.
Żywot założyciela znany jest z panegiryku napisanego przez jego ucznia Hilarego - biskupa miasta Arles. Z monasterem duchowo związany był patrz św. Paulin z Noli. Na jego zaproszenie przybył tam św. Eucheriusz, autor szeregu dzieł, w tym „Żywota św. Maurycego i świętych męczenników legionu Tebańskiego”. W tym klasztorze przez pewien czas mieszkał też św. Jan Kasjan, który następnie założył własną wspólnotę w Marsylii. W Cerkwi prawosławnej pozostaje świętym wciąż bardzo mało znanym.
Będąc przełożonym monasteru św. Honorat przyjął święcenia kapłańskie. W 427 r. powołano go na urząd biskupa Arles. Wtedy też przy katedrze założył monaster. Otoczony licznymi uczniami zmarł 16 stycznia 429 lub 430 r. Jego relikwie spalili jakobini podczas Rewolucji Francuskiej.
oprac. Jarosław Charkiewicz